Sineradyoloji ve özofageal mobilite çalışmaları bulgularının münasebeti disfaji ve odinofaji hakkındaki görüşlere temel oluşturan değerli sonuçlar temin eder. Özofagus içi pH ölçümlerinin bazı durumlarda klinik değeri olabilir.
Özofagusun fonksiyonu gıda ve sıvıların, ağızdan mideye ve bazı nadir durumlarda ters yönde nakledilmesini temindir, özofagus, özofagus farenks birleşiminde bir sifinkter (faringo-özofageal sifinkter) ve mide özofagus arasında diğer bir sifinkter gastro-özofageal sifinkter) ihtiva eder. Manometrik ölçümlere göre istirahatte basınçlar sfınkter bölgelerinde diğer bölgelerden daha yüksektir. Ağız ve farenkste basınçlar atmosferiktir; istirahatteki özofagus, içindeki basınç, normal göğüs içi basıncını yansıtır, hafifçe subatmosferiktir. Mide içinde basınç atmosferikten hafifçe yüksektir.Gastroözofageal birleşikteki yapılar, normalde mide asit ve gıdalarının mideden özofagus içine geçişine engel olacak etkinlikte fonksiyon yapar. Gastroözofageal yeterlilik mekanizması karmaşıktır ve yoğun çalışmalara rağmen günümüzde tamamen anlaşılmamıştır.
Gastroözofageal sifınkter özofagusta 4 cm su’dan az basınç meydana getirir, lümen içindeki istirahat basıncı normal iken özofagus kaslarının tonik kontraksiyonları sebebi ile, mide içi basınç 15-25 cm su basıncını aşar. Sifinkterin yeterliliği özofagusun son kısmının karın içinde normal yerinde olması ile sağlanır. Kayıcı herni ile sifinkterin yerini değiştirmesi durumu, sifinkter yetersizliği ve reflüks özofajitisin büyük sebebibidir. Basıncı değiştirmek için preözofageal yapıların eksizyonundaki başarısızlık, frenoözofageal ligaman veya diafragma kruslarından daha ziyade sifinkterin kendisinden kaynaklandığını gösterir. Özofagus son kısmının disseksiyonu yüksek basınçlı bölgede (sifinkterik) ilgili olarak sirküler kas yapısının kalınlaştığını gösterir.
Deneysel olarak, özofageal sifinkter gastrin ile kuvvetlendirilir (kontraksiyon) ve kollesistokinin, sekretin ve glukagon ile zayıflatılır (dilatasyon). Protein yemeğininden sonra sifinkter kontraksiyonu artar, yağlı yemekten sonra zayıflama (gevşeme) meydana gelir. Bu etkiler gastrin, kolesistokinin veya diğer hormonların tesirini aksettirsin veya aksettirmesin açıklanmamıştır . Gastrin sifinkteri güçlendiren uzun süreli majör etken olarak düşünülemez.
Sifinkterin kontraksiyonunu kolinerjik ve alfaadrenerjik uyarılar artırır ve beta-adrenerjik inhibutuvar sinir sistemi sifinkter gevşemesinde sorumlu olabilir.
Çok kez günlük normal aktivitede geçici olarak karın içi basınç artar. Bu durum altında mide muhteviyatının reflux olmaması, özofagusun karın içi segmentinin mevcudiyeti ile aynı şekilde basınç artışı meydana gelmesinin yardımı muhtemeldir, böylece mide içindekine karşı denge meydana çıkar.
Yutmaya başlanıldığında, dil gıda parçasını farenks içine geriye doğru iter. Farengeal yapılarının kendiliğinden koordine hareketleri nazofarenks ve glottisin kapanması ile sonuçlanır. Glottis ve farenks bu hareket esnasında yükselir, ve istirahatte normal farengo-özofagealdeki yüksek basınç bölgesi azalır, gıdanın üst özofagus içine girmesine müsaade eder. Sonra gıda farenks ve faringoözofageal sifinkteri geçer, faringeal kaslar gevşer ve yüksek basınç bölgesi faringoözofageal sifinkterde oluşur. Gıda parçası özofagusa girdiğinde önce gıdayı saniyede 4-6 cm hızla iten, mideye doğru hareket eden peristaltik dalga başlar. Yutma harekete medülla oblongatada entegre edilmiş bir refleks cevaptır. Miyojenik ve nöral mekanizmaların nisbi önemi başlangıçta ve. idare eden güçte sayı ve peristaltizmin koordinasyonu tartışmalıdır. Şahıs ayaküstü pozisyonda olduğunda, sulu gıdalar genellikle gravite ve yavaş ilerleyen peristaltik dalga ile özofagus distaline düşer. Gastroözofageal sifinkter ilerleyen gıdanın duraklaması ve peristalsis ile gevşer, bununla mideye nakledilen gıda lokmasına müsaade edilir. Gıdanın geçmesinden sonra, sifinkter diğer peristaltik dalga yukardan gelinceye kadar tonüsünü yeniden kazanır.