Bazı durumlarda bu semptomların altında organik bir obstriksoyun yatar. Bu küçük bir anastomoz kaçağına, anastomoz da dokunun fazla dönmesine, anastomoz çevresi hematoma ya da omentumun anastomozu sıkıştırmasına bağlı olabilir. Bu durumlarda bile mide obstrüksiyonu, her ne kadar 3-4 hafta gerekse de, iyiye doğru gider.

Bu sorunun en iyi çözüm yolu zaman kazanmaya çalışmaktadır. Gastrointestinal sistem radyografileri sebebin fonksiyonel veya organik olduğu konusunda fikir verebilir. , Eğer hastanın uygun oral beslenmeye başlamasının gecikeceği bekleniyorsa i.v. hiperalimantasyon tedaviye eklenebilir. Olguların çoğunluğunda mide tonusunun kaybolması ana sebeptir. Fazla gerilmiş midenin 48 saat aralıksız dekompresyonundan sonra tüp çıkarılır ve az miktarda lezzetli besinle ağızdan beslenmeye başlanır. 4-8 saat ara ile aspirasyon midenin gereğinden fazla dolmadığını kontrol etmek için yapılmalıdır. Nadiren 3-4 hafta zaman zarfında herhangi bir düzelme görülmemişse ve obstriksiyon olduğu kesinleşmişse operasyonun tekrarlanması gereklidir. Fonksiyonel nedenlere bağlı kronik gecikmiş boşalma metoklopamide cevap verebilir.

3.Kanama: Ameliyattan sonraki ilk 24 saatteki kanamalar mide ve duodunum seromüsküler hatlarındaki damarların uygun biçimde bağlanmamasından kaynaklanır. Kanama dördüncü ve yedinci günler arasında dikiş hattında doku atılması ya da seromusküler damarlardaki erozyon sonucu ortaya çıkabilir.

Çocuklarda İşitme, Ses Çıkartma ve Konuşma

İşitme temel olarak çocuğun bir ses kaynağına tep­kisini gözlemekle yapılır. Bunun için çocuk an­nesinin kucağına oturtulur. Ses kaynağı çocuğun görme alanı dışında olacak şekilde (örneğin ma­saya vurularak kuvvetli ses, kağıt hışırdatılması, konuşmak, kaşığı fincana değdirmek veya çıngı­raklı bir oyuncağın sallanmasıyla) sesler çıkarılır. Aynı işlem her iki kulak için tekrarlanır. Çocuk işitiyor ve ilgileniyorsa 3-4 aylıktan sonra ses kay­nağına gözünü veya başım çevirecektir, 7 aylık çocuk 70 cm uzaklıkta ve horizontal düzeyde ku­lak hizasında olan bir sese başını çevirir. 9 aylık­ta 1 metre uzaklıkta ses kaynağını, diagonal yön­de de olsa lokalize eder. 10-12 aylıkta vertikal dü­zeydeki ses kaynağını da lokalize eder. Tablo 4.1.7 de ilk yaşta normal çocukların seslere tepkisi özetlenmiştir. İşitme güçlüğü kuşkusu olduğu za­man çocuk derhal odiometrik muayene için uz­mana gönderilmelidir.

Ses çıkarma ve konuşma .• Konuşma işlevi zekâ düzeyi, dikkati, işitme belleği, sesleri ayıra­bilme ve artikülasyon yeteneği gibi birçok et­menlere bağlı olarak gelişir. Konuşmanın Öğre­nilebilmesi için başkalarının konuşmasını duy­mak, duyduğunu anlamak (verbal anlama), söy­lemek istediğini formüle edebilme ve seslendire-bilme yeteneklerinin olması gereklidir. Konuşma güçlüğü olan çocuklar genellikle okumayı öğren­mede de güçlük çekerler.

8-9 aylıkta çocuk birçok kelimeyi anlar. 11-12 aylıkta bilinçli olarak 1-2 kelime söyler. 21-24 aylıkta kelimeler birleştirilerek kısa cümle, 3 ya­şında cümle yapılır. Tablo 4.1.8 de ilk yaşlarda konuşma işlevinin gelişmesi verilmiştir.

2 yaşında hiçbir kelimeyi bilinçli olarak söy-leyemeyen, 3 yaşında kısa cümle kuramayan ve 4 yaşında anfâŞtlır cümleler yapamayan çocuk­larda konuşma işlevi belirgin olarak gecikmiştir. Bu gecikme zekâ geriliği, uyarı eksikliği aşırı utangaçlık, psikoloiik sorun, işitme bomkluğu. artikülasyon bozukluğu gibi çeşitli nedenlere bağlı olabilir. Konuşma sorunu olan bütün ço­cuklar ayrıntılı işitme kontrolünden geçirilmeli­dir.