Kuluçka dönemi 3 14 gündür. Hastalığın ağırlık derecesi kuluçka dönemi süresi ile ters orantılıdır. Kaslarda rijidite ve spazm ile tanınan bir hastalıktır. Emme güçlüğü ve ağlama, öncü belirtilerdir. Masseter kaslarının spazmına bağlı trismus ve risus sardonicus, vakaların çoğunluğunda tanıya götüren bulgulardır. Giderek birkaç gün içinde ense kaslarının spazmına bağlı ense sertliği, yutma güçlüğü, irritabilite, opis totonus, yüksek ateş, konvülziyon, solunum güçlüğü gelişir. Bronkopnömoni, atelektazi, aspiras yon pnömonisi sık görülen komplikasyonlardır. Yenidoğan tetanusu vakalarının % 69 90 ı ölümle sonuçlanır.
Semptomatik tedavi çok önemlidir. Tedavinin başarısı solunuma yardım, intravenöz veya transpilorik beslenme ve genel bakım olanaklarının varlığı ile ilişkilidir. Kas spazmlarını çözmek için, kortikal merkezlerde depresyon yapmaması nedeniyle, diazepam en çok kullanılan spaz molitiktir. Damar içine 3 6 saatlik aralarla
0.1 0.2 1 2 mg/kg/doz olarak verilir. Doz giderek artırılır. Vakaların birçoğunda konvülzi yonlar. Ancak ilacın. 10 15 mg/kg/24 saat dozda verilmesi ile kontrol altına alınabilir. Bu dozlar ile kanda 185 840 ng/mllik bir diazepam düzeyi sağlanır. Antibiyotik olarak penisillin, akciğer komplikasyonlarmda ek olarak geniş spekt rumlu antibiyotikler uygulanır. Antitoksik serum, 10.000 20.000 iü .dozda damar veya kas içine verilir. Günümüzde, antitoksik serum yerine tetanus için spesifik immunoglobulin (3000 5000 iü tek doz im) kullanılması tercih edilmektedir.
Yenidoğan tetanusu, korunması kabil hastalıklardandır. Riskli bölgelerde gebeliğin son tri mestrinde anneye 1 ay ara ile 2 doz tetanoz aşısı uygulanmasıyla yenidoğan bebek tetanusdan korunmuş olur.
Echovirus infeksiyonları
Yenidoğanda echovirus infeksiyonları genellikle asemptomatik seyreder. Bu virusîardan en sık 11. Grup olmak üzere 6, 7, 11, 12 ve 14 no.lu gruplar ağır yaygın ve fatal hastalık yapabilmektedir. Klinik olarak ateş, apne ve konvülzi yonlarla viral bir menenjit tablosu gözlenir. Bos’da 100 pmn/mm3 ve üzerinde hücre reaksiyonu, lenfosit oranının yükselmesi, protein ve şekerin ise normal olduğu dikkati çeker. Sepsis şeklinde seyreden vakalarda ise ateş, hipotermi, beslenme zorluğu, sarılık, karında gerginlik, apne, asidemi, hipotansiyon ve yaygın damar içi pıhtılaşma bozukluğu gözlenir. Bu vakalarda ölüm oranı yüksektir. Yaşayanlar 5 7 gün zarfında düzelir. Özgül bir tedavisi yoktur.