Diğer: Exley ve arkadaşları rekombinan tümör nekroz edici faktöre karşı hazırlanan monoklonal antikorlar ile septik şokun tedavisinde hipotansiyonun düzeltilebildiğini ve yaşamın uzatılabildiğini ve bu tür tedavinin emin ve yararlı olduğunu bildirmişlerdir. Son yıllarda tromboksan sentetaz inhibitörleri veya stabil prostasiklin analoglarının da sepsiste kullanımı sözkonusu olmuştur. Hücresel ressusitasyon amacıyla glukozinsülin-potasyum (GIK) tedavisi de önerilmiştir. GIK tedavisinde 600-1000 g glukoz, 100-125 ü kristalize insülin ve 200-300 mEq potasyumun birlikte infüzyonu yapılır.

KAYNAKLAR

1.  Astlz ME, Rackow EC, Faik JL et al. Oxygen deliveıy and consumptlon in patients with hyperdynamic sepüc shock. Crit Çare Med 15:26, 1987.

2.  Balk R, Bone RC: Adult respiratory distrcss syndrome. Med Clin N Am 67:685, 1983.

3.  Blaisdcll FW: Pathophysiology of thc rcsplratory distress syndrome Arch Surg 108:44, 1974.

4.  Bone RC, Fishcr CJ, Clemmer JP et al: A cotrolled clinical trial of high-dose mcthyl prcdnisolone in the treatment of severe sepsis and septic shock. Ncw Eng J Med 317: 653, 1987.

5.  Bordcr JR, Chcnier R, McMenamy RH et al: Interleukin 6 in patients with septic shock. Twenty-ninth ICAAC Abstracts s: 101, 1989.

7. Cerra FB, Hassett J, Siegel JH: Vsodilator therapy in clinical sepsis with low output syndrome. J Surg Res 25: 180, 1978.

8.  Exlcy AR, Baurman W, Hanson G et al: Murine monoclonal antibody to recombinant human tumor necrosis factor in the treatment of patients with severe septic shock. Twenty-ninth ICAAC Abstracts s: 155, 1989.

9.  Gahhos FN, Chiu RCJ, Hinchey J, Richards GK: Endorphins in septic shock. Arch Surg 117: 1053, 1982.

10.  Glcekman R, Esposito A: Gram negative bacteriemic shock. South Med J 74: 335. 1981.

12. Kaufman B, Rackow EC, Faik JL: The relationship between oxygcn delivery and consumpüon. Chest 85: 336, 1984.

14.   Mamozza J, Hinchey EJ, Chiu RCJ: The pulmonary efleets of opiate blockade in septic shock. J Surg Rcs 36: 625, 1984.

15. Mizock B: Sepüc shock. Arch Int Med 144: 579, 1984.

16.  Parker MM, Parillo JE: Septic shock: Hemodynamİcs and pathogenesis. JAMA250: 3324, 1983.

17. Phair JP. Bassaris HP, Williams JE: Reducing mortality from gramnegative bactcrial infcetions. Gcriatrics 37: 47, 1982.

18.  Powanda MC, Beisel WR: Leucocyte endogenous mediator, cndogcnous pyrogen, lymphocyte activaöng factor modulates the developement of nonspesifîc

Muvafakat konusundaki en yeni mahkeme kararları, sorunun önceliğini değiştirmez; soruya bir cevap da getirmez. Bu konuda sağduyu hala daha en iyi bir rehberdir. Muvafakat temini konusunda hasta ile doktor arasında belli bir tedavi için bugün yapılması gereken muamele, bundan 10 sene evvel yapılması gerekenden pek farklı değildir. Dikkat edilmesi gereken hususlar; yapılacak işlemin tanımı, başarı şansı, riskler ve alternatifler.

Doktor, tavsiye edilecek tedavi şeklini seçerken daima risklerle faydaları kıyaslar. Bunları sade bir lisanla hastaya izah etmek gereken bütün husus olup, tıbbi uygulamada geçerli bir pratik olduğu gibi kanuna göre de sağlam bir yoldur.

Geleneksel olarak ABD’deki mahkemeler, rasyonel bir kararı desteklemek için, doktorlar tarafından hastalara yeterli bilginin verilip verilmediğini belirlemede “alışılagelmiş uygulamalar” standartını kullanmaktadır. Sayısı gittikçe artan mahkemeler, meslekte başarılı olan doktorların âdetlerine güvenilmesinin aldatıcı bir standart olduğuna kanaat getirmektedir. Bu mahkemeler, eskisi yerine yeni bir maddiyat standartı getirmektedirler. Azınlıkta olan bu yeni yaklaşıma göre, “oluşan komplikasyon riski açık bir şekilde izah edilseydi, mantıklı bir şahsın bu tedaviyi reddedip reddetmeyeceğine bakılarak değerlendirme yapılır. Bu önemlilik testinin etkisi şudur; işlemin hastanın sağlığına önemi fazla ise, işlemin reddedileceğinin ileri sürülmesi ihtimali azalır. Aksine, işlemin önemi azaldıkça daha sonradan “bütün riskler söylenseydi bu işlemi reddederdi” tarzındaki şikayetlerin oluşması ihtimali artar.

Meseleyi en basit şekliyle izah edersek, eğer işlem hasta için hayat-memat meselesi durumunda ise haberli muvafakat daha az önemlidir; halbuki tedavi kozmetik bir amaç taşıyor ise çok daha önemlidir. Bu prensibin uzun yıllar uygulanması sonucunda, acil bir vakada muvafakatin zımnen verilmiş olduğu prensibi ortaya çıkmıştır. Bu konuda şu ihtarı yapmakta fayda vardır; kanuni ehliyete haiz olan yetişkin bir kimse tedaviyi reddederse, doktor zımnen muvafakat verildiğini kabul edemez.

Eğer bir vakada hasta haberli muvafakati vermeye muktedir durumda değilse, kanunen en yakın akrabasından buna eşdeğer olan muvafakat alınmalıdır. Çoğu eyaletlerde, vasiyet işleminde geçerli olan sıra, yakın akraba sıralamasında da uygulanır. Genellikle bu sıra eş, reşid çocuk, ebeveyn ve reşid olmayan çocuk şeklindedir. Kanuni ehliyete sahip olmayan bir şahıs yerine, mahkemece bu şahsa tayin edilen vasinin rızası alınmalıdır. Eğer tıbbi bakıma muhtaç olan şahıs küçük bir çocuk ise ebeveynden birisinin rızası yeterlidir. Fakat, bir çocuğun ebeveyninin acil tedaviye muvafakat vermemelerini, mahkemeler yargı kontrolüne tabi bir husus olarak değerlendirmektedir.

İmzalanmış muvafakat formu, en basit ifadeyle hastanın muvafakatinin alındığının delilidir. Bu belge üzerine doktor tarafından, gerektikçe, gelişmeler hakkında tarih ve saati de ihtiva eden kısa notlar düşülmelidir. Eğer bir kaydı silmek ihtiyacı hasıl olursa, bir tek emniyetli metod vardır: Hatalı kayıt yok edilmeksizin çizilir, iptal işlemine ad ve soyad yazılır, tarih belirtilir ve doğru bilgi girilir.