HASIROTUKOKU

Muhtelif Typha (Typhaceae) türlerinin kurutulmuş köküdür. Bilhassa Anadoluda yaygın olan T. domingensis (Pers.) Steudel (Syn: T. australis Schumacher) ve T. laxmannü Lepechin türlerinden elde edilmektedir.

Hasırotu kökü eskiden idrar arttırıcı ve idrar yolları antiseptiği (bilhassa belsoğukluğunda) ola Çolakoğlu, M. ve Tömek, S.W: Ege bölgesinde bazı yenebilen otlann bileşimi 16, Bornova – İzmir (1975

rak, infusyon (% 2) halinde, kullanılırdı. Bugün tedavideki kullanılışı hemen hemen tamamen terkedilmiştir.

Çiçek durumu “Semerci kozalağı” ismi altında tanınır. Çiçek durumunu acımış yağ ile, ezerek hazırlanan merhem eskiden yanıklara ve fıtığa karşı kullanılırdı. Bu şekildeki kullanılış Dioscorides ve İbn Baytar’da kayıtlıdır.

Kurutulmuş yapraklannın Örülmesi ile “Hasır” ve “Zembil” yapılmaktadır. Evliya Çelebi, Manyas gölü kenarlarındaki bitkilerden hasır yapıldığını aşağıdaki şekilde belirtmektedir (1).

“Bu Manyas gölünün kenarında uzun sazlar hasıl olur. Bu göl etrafındaki reâyâ ve berâyâ o sazları mevsiminde koparıp terbiye ettikten sonra çeşit nakışlı hasır seccadeler, oturacak şeyler, döşemeler dokurlar ki insan hayran olur”

Diğer isimler: Semercisazı, Semerotu, Sukamı-şı, Zembilotu (2).