2. Günlük olarak hastanın durumu stabil olana kadar yapılacak çalışmalar, (5-7 gün süre ile) :

— 6 saat ara ile fraksiyone idrar glukozu tayin edilmeli (Kan glukozu ilk 24-48 saatte de düzenli tayin edilmeli).

— öğleden sonra kan glukozu ile idrar glukozunun korelasyonu sağlanmalı.

— Serum elektrolitleri.

— Vücut ağırlığı

— Nitrojen dengesi

3. Hastanın durumu normale gelince yapılacak araştırmalar.

Günlük : Aldığı çıkardığı, vücut ağırlığı, haftada 2-3 kez fraksiyone idrar glukozuna bakılması ve elektrolitler (Na , K , Cl~ CO2)

Haftada bir: Trombosit sayımı, protrombin zamanı BUN, Serum kreatinin, kalsiyum, fosfor, kırmızı küre.

Ayda bir : Hızlı şekilde ana çalışmaları (madde 1 deki ve Serum vit. B1 „ ve fosfat ölçümü yapılmalı.

4. Nitrojen dengesinin ölçümü anabolizmanın başanlı olup olmadığını gösterir. Eğer hasta kilo kazanmıyor ise oksijen tüketimi kalori ihtiyacını hesaplamak için tayin edilir.Orijinal protein konsantrasyonlarının yarısına dilüe edilir.

Aminoasit solüsyonları asetat tuzları halinde yarı yarıya oranında esansiyel ve nonesansiyel aminoasitler içerir. .Aminoasit solüsyonlarındaki esas fark elektrolit içeriklerindedir. Klinik amaçlara yönelik olarak aminoasit solüsyonlarının içeriği değişik hazırlanabilmektedir. Özellikle esansiyel aminoasit ihtiva eden ve Nephramine olarak bilinen solüsyonlar tedavide, minimal üre oluşması ve maksimal anobolismanın amaçlandığı böbrek yetmezliği olan hastalar için piyasaya sürülmüştür. Hemodializ gerektiren hastalar için esansiyel ve nonesansiyel aminoasitleri içeren NephrAmine tercih edilir. Kullanılabilir nitrojen miktarı çeşitli ticari solüsyonlarda farklıdır. Standart TPN formülleri ile septik veya travmalı hastalarda protein anabolismas-nın sağlanması genellikle imkansızdır. Dallı zincirli aminoasitler böyle hastalar tarafından fazla olarak okside edilir ve dallı zincirli aminoasitlerle zenginleştirilmiş solüsyonlar (standart TPN daki %25 dallı zincirli aminoasit yerine %45 oranına çıkarak) katabolizmanın geri döndürülmesinde çok daha etkilidir. Burada Leucine oldukça önemlidir.