Testislerin skrotuma inmemesinden kaynaklanan bir durumdur. Doğumda yaklaşık %5 bebeğin etkilenmesine rağmen, çoğu ilk yaşta skrotuma inmektedir.
Embriyoda testisin gelişimi, genital kabartının yüksek arka duvarından olmaktadır.
Gestasyonun 7. ayı civarında, testisler arka karın duvarının aşağısına göç ederler ve inguinal ringten skrotuma inmelerinde bir kord (gubernaculum) yol gösterici olmaktadır.
Bazen bu göç, tek (%75 olguda) ya da her iki (%25olguda) testiste başarısızlıkla sonuçlanabilmekte ve yol boyunca herhangi bir bölgede duraklama olmaktadır. Bu problem üç grupta incelenebilir:
• Abdominal testis: genellikle hemen internal ringin iç kısmındadır.
• inguinal testis: inguinal kanal içerisindedir.
• Retraktil testisler (en sık): yüksek retraktil testisekternal ringten skrotumun üst parçasına doğru inmekte ve çıkmaktadır; alçak retraktil testisskrotumun tabanına eriştiğine inanılır. Genellikle pubertede skrotuma yerleştiğinden, herhangi bir ameliyata ihtiyaç duyulmamaktadır.
Komplikasyonlar:
• infertilite: anormal yerleşim bölgelerindeki sıcaklık skrotumdan daha yüksek olmaktadır ve bu da normal germ hücrelerinin gelişimini önlemektedir. Testis küçük kalmakta ve effektif spermatozoa üretimi açısından yetersiz duruma düşmektedir.
• Malignansi: inmemiş testislerde daha sık olmaktadır, tüm testiküler tümörlerin yaklaşık onda biri, kriptorşidizm ile birliktelikten kaynaklanmaktadır.
• inguinal herni: hemen daima inguinal herni gelişimini predispoze eden bir patent tunika vaginalis mevcuttur.
• Testisin torsiyone olması.
Tedavi, iniş bozukluğu olan testisi ortaya çıkarmak ve düzeltmek ile olmaktadır. Bu, artmış testiküler karsinom riski açısından oldukça önemlidir. Erken evrede ‘orşiopeksi’uygulanması ile fonksiyonların yeniden kazanmak mümkün olabilir (testis cerrahi olarak skrotal keseye indirilmektedir).