Sıcak nemli iklimlerde, özellikle tropikal ülkelerde oldukça sık rastlanır. Bu tür yerlerde yaşayan kişilerde rastgele tarama şeklinde yapılan çalışmalarda % 20 oranında tespit edilmiştir. Erkeklerde daha sık görülür. Asemptomatik formda genital bölgede olabilir. Çok bulaşıcı bir hastalık değildir.

Erizipel, yüzeysel sellülitin, önemli oranda lenf damarlarını da tutan karakteristik bir tipidir. Hastalık etkeni sıklıkla A grubu streptokoklardır. Nadiren C ve G grubu streptokoklar ve S. aureus ile meydana gelebilir. B grubu streptokoklar ise yenidoğan döneminde görülen erizipel vakalarından sorumludurlar.

Hastalık en çok yenidoğanlar, bebekler ve ileri yaş erişkinlerde görülür. Vakaların % 20-30’unda infeksiyonun seyri sırasında etken ajan boğaz kültürlerinde gösterilebilmiştir. Cerrahi sonrası meydana gelen vakalarda kaynak, sağlık personeli ve diğer hastaların üst solunum yolları ve elleridir.

Hastalığın başladığı bölgede genellikle girişi kolaylaştıran, dermatofıtik bir lezyon, bir ülser ya da lenfatik ödem vardır. Erizipel lenfatik ödem olan bölgelerde ve nefrotik sendromlu hastalarda daha sık görülür. Ayrıca venöz staz, paraparesis, diyabetes mellitus, alkol kullanımı da predispozan nedenlerindendir.

Lenfanjit bazen baş parmaktaki bir paronişi ya da parmaklar arasındaki dokulardan başlayıp nadir görülen bir yayılım yapabilir. Bu bölgedeki infeksiyon dirsek lenf bezlerine atlayıp direkt olarak aksilla lenf bezlerine yayılır. Bu lenf bezleri subpektoral ve plevral lenf bezleri ile ilişkilidir. Bu bölgedeki infeksiyon pektoral bölgeden aşağı yayılarak göğüs alt kısmı, abdomen üst kısımlarda sellülit tablosuna ve plevral effüzyona neden olur. Çok ciddi bir infeksiyondur. infeksiyon giriş yerinin tesbit edilebilmesi ve aksiller bölgede ağrı tanı açısından çık önemlidir. Lenfanjit seyri sırasında bakteremi ve diğer bazı organlarda metastatik infeksiyonlar meydana gelebilir.