Hastada sürekli hipotansiyon ve şok varsa kullanılan ilaçların karaciğer ve böbrekler yolu ile itrahlan azalabileceğinden kloram fenikol ve aminoglikozidlerden kaçınılması gerekir. Özellikle bu ilaçların kan düzeyine bakıîmıyorsa betalaktam antibiyotikler tercih edilmelidir.

Kloramfenikol yeni doğan ve küçük bebeklerde metabolik Özellikleri nedeniyle kullanılmaz, ayrıca fenobarbital, fenitoin, rifampisin gibi ilaçlarla birlikte kullanıldığında kloramfenikolün metabolizmasında değişiklikler olabilir.

Menenjiti olan çocuklar günde en az bir kez komplikasyonlar açısından sistemik ve nörolojik muayene ile değerlendirilmelidir. Menenjitin seyri esnasında uygunsuz ADH salımmı, sepsis, septik şok, yaygm damar içi pıhtılaşma, beyin apsesi, subdural effüzyon ve ampiyem, hidrosefali serebral vaskülite bağlı infarktlar ve kalıcı nörolojik sekeller meydana gelebilir.

Tedavi süresi, menenjite neden olan etkene, klinik cevaba, gelişen komplikasyonlara bağlı olarak değişir. Genel olarak H.influenzae ve pnömokok menenjitleri için en az 10 günlük, grup B streptokoklar için ve L. monocytogenes menenjitleri için 14-21 günlük, gram negatif enterik bakterilere bağlı menenjitler için 21 günlük antibiyotik tedavisi önerilmektedir. Meningokkal menenjit genellikle 5-” günde tedavisi edilebilir. Ancak bu tedavi süresince hastada komplikasyon ortaya çıkarsa uygulanan tedavinin şekli ve süresi yeniden ayarlanır.

Menenjitte mortalite yeni doğan döneminde %15-20, diğer yaş gruplarında ise %10’dur. Ancak yaşayan hastalarda yaklaşık %40 oranında değişik derecede sekeller görülür.

64

roroynâdîğı fâfenksin TnflâmaTuvarbir senarorHudur. Grup A, B trgnîcıîîtik streptokoklar özellikle eksüdatil tonsillit oimak üzere ıa “”renjit ve tonsüiitin en sık rastların “fte’denidJrT Etyolojirîe rol oy-nayan çeşitli virüslerin yanı sıra Mycopiasma pneumonia, Neisseriâ gonorrhoeae’ye bağlı olarak da farenjit görûlebüir^AküT farenjit{n~etyolojisinde rol oynayan mikrobiyal ajanlar Tablo I’de gösterilmiştir. Streptokokkal farenja^agörujrne sıkhgı yaş Üe yakın ilişkilidir”. 3″ yaşın ^tmdaki’çö^ügKrga’sîk j^g^

“HHnen tamamı viraldir. gocukJaragLİtTOîoKOKaı farenjit en ^L5^ ila 10 ya^arra^slrîga^ görülür ve bütün vakaların %25’den fazlasını teşkil edeF. Çocuklarda görülen farenjitin %40-öü’si ise fc>^:15ise

en sık rastlanılan etken rhjnoyirus ve coronavirus’tur

Seröz otitis media sıklıkla allerjik nedenlere, bağlı ise de adenoid hipertrofislne de bağlı olabilir. Bu hastalarda sıklıkla allerji öyküsü vardır ve parasentez ile alınan mayi seröz vasıftadır.

parainfhıenzae ve phemolitik streptokok, pnömokok ve stafilokok’lardır. H.influenzaya bağlı epiglottit en sık çocuklarda ve 3-7 yaş arasında görüîür.

Patogenez:

Epiglottis, arytenoid ve arytenoepiglottik kıvrım ile bunların çevresindeki dokuda ödem ve inflamasyon vardır. Ödem ve inflamasyon neticesinde hava akımında obstruksiyon ortaya çıkar. Bu obstruksiyon inspirasyon sırasında artan negatif intratorasik basınç ile daha da artar. Ödematöz epiglottism “kırmızı kiraz” görünümündedir. İnspirasyon sırasında larinks içine doğru yer değiştirerek tam obstruksiyona neden olabilir,

Komplet obstruksiyon olmadan da inflamatuvar reaksiyon, biriken sekresyon ve eksuda şiddetli dispneye neden olabilir.