Lupinus albus L. subsp. albus (Syn: L. termis Forssk.) (Leguminosae) türünün olgun tohumlandır. Bu tür 100 cm kadar yükseîebilen, bir yıllık, otsu bir bitkidir. Yapraklar el şeklinde, 5-15 yaprak-çıklı. Yaprakçıklar iki yüzde de tüylü. Çiçekler kelebek biçiminde, beyaz ve uç tasımlan mavi renkli. Meyva önce tüylü, sonra tüysüz ve sarımsı renkli. Türkiyede yabani olarak bulunduğu gibi ekimi de yapılmaktadır.
Dış görünüş: 8-15 mm çapmda, üzeri düzgün ve genellikle acı lezzetlidir.
Bileşim: Sabit yağ ve alkaloitler (lupinin, spar-tein ve diğerleri) taşımaktadır.
Etki ve kullanılış: İdrar arttıncı, kurt düşürücü ve kuvvet verici etkilere sahiptir. Acı lezzetli ve zehirli olan alkaloitlerden kurtulmak için tohumlar kaynar suda haşlanır, haşlama suyu atüır ve kabuğu soyulduktan sonra yenilir. Kavrulmuş tohumlar bazen kahve yerine de kullanılmaktadır.
Termiye Konya’da şeker hastalığına karşı da kullanılmaktadır. Bir miktar termiye kahve tavasında kavrulur, değirmende çekilir ve elde edilen tozdan, sabahlan aç kamına, bir kahve kaşığı alınır. Kan ve idrarda şekerin normale döndüğü iddia edilmektedir (1).
Kullanılış şekli: Dekoksiyon (% 2) günde 2-3 ‘ bardak içilir.
Termiye tohumunun “Tatlı” (alkaloit miktarı düşük) ve “Acı” (alkaloit miktarı yüksek) olmak üzeer iki varyetesi vardır. Kuvvet verici olarak tatlı varyetenin kullanılması uygundur.
Es, S.: Konya’da şeker hastalığı sağlatma ilaçlan – Türk FolklohAraştırmalan 18 (359): 8685 (1979).
Toksikolojik etki: Bitki veya tohumlarının yenmesi, sarılık arazları ile belirlenen, tehlikeli zehirlenmeler yapmaktadır. Hayvanlarda da zehirlenmeler görülür. Koyunların bu bitkinin zehirli bileşiğine karşı Özel bir dayanıklılığı bulunmaktadır. Tohumlar kaynar suda haşlandıktan veya kavrulduktan sonra yenildiğinde zehirlilik etkisi görülmemektedir.
Diğer isimler: Acıbakla, Delicebakla, Gavur-baklası, Lupen, Kurtbaklası, Mısırbaklası, Termiye, Tirmis, Yahudibaklası gibi isimler yetiştirilen veya yabani Lupinus türlerine verilen isimlerdir.