Kategori: Sağlık

Hava Yolu Tıkanıklığı

Mandibula ya alt çenenin açılarından ileri çekilerek yada mandibula orta hatta tutulurken alt çene dişleri görününceye kadar, baş parmağı alt ve üst çene dişleri arasına sokup öne doğru çekerek maniple edilmelidir.

Eksternal maniplasyonla uygun bir hava yolu çabukça temin edilemezse, arzu edilen tedavi hemen orotrakeal intübasyondur. Hali hazırda bu işi yapmak için çok acil tıp teknisyeni eğitilmiştir, bunun için, gerekirse diğer manevralara girişilmelidir. En etkili alternatif kör olarak ağızdan özofagal hava yoludur. Uçtaki balon özofagusu tıkamak için şişirilir ve regürjitasyon önlenir. Hasta balonun yukarısındaki tüpte bulunan kenar delikleri yoluyla venile edilir. Oral ve nasal hava yolları yukarıya daha az etkilidir, ama eğer hasta yakinen izlenirse uygun bir hava yolu sağlayabilir, üst hava yolunun tıkalı olduğu ve yabancı cismin çıkarılamadığı ender durumlarda, krikotroid membran içinden 1 veya 2 tane geniş delikle iğne (13 numara) sokmak hayat kurtarıcı olabilir . Kaza yerinde veya ambulansta acil trakeostomiye hiç girişilmemelidir.

Özofageal hava yolunun kullanımındaki hatalarla ilgili son raporlar onun devamlı kullanımını sorgulamak gerektiğini gösterdi. Özofageal hava yolunun kullanıldığı çoğu hastaların yetersiz olarak ventile edildikleri ve bu yolun endotrakeal intubasyonun yeterli bir karşılığı olmadığı bu çalışmalardan anlaşıldı.

Pittsburgh acil bakım sisteminde tıp dışı olanlar tarafından endotrakeal intubasyonun kullanımının değerlendirilmesi nispeten sınırlı eğitime ihtiyaç duyulduğunu; intubasyonun, vakaların %85-90’ında başarılı olduğunu ve tıp dışı olanların kullanım sıklığı sadece orta derecede olduğu zaman bile bu teknikte pratiklerini koruduklarını göstermiştir.

Eğer bu sonuçlar bütün tıp dışı olanlara endotrakeal intubasyon öğretilmelidir ve özofageal obturator hava yolu kullanımı terkedilmelidir.

Ağzı ve farinksi aspire ederek normal solunuma izin vermek için onları kandan, mukustan veya kusmuktan kafi derecede temizlemeli. Kaza ve nakil süresince yeterli hava yolunu muhafaza etmek için tekrarlayan aspirasyonlar gerekebilir. Kusmuğun aspirasyonu sıklıkla ani ölüm sebebidir ve bütün hasarlarda önlenmelidir. Yan ve hafif baş aşağı pozisyon kusma ihtimali olan hastalar için en iyidir. Solunum durmasında, açık bir hava yolu sağlanmalı ve eğer diğer ventilasyon vasıtaları mevcut değilse ağızdan ağıza solunum yapılmalıdır

Yüz Germe

Yüz germe; alındaki kırışık­lıkları, göz çevresindeki çizgileri ya da torbaları yok edemeze bile, yüzün tamamındaki yaşlanma etkilerini ortadan kaldırmak için kaş kaldırma ve gözkapağı germe ameliyatlanyla birlikte uygulanabilir.

Yüz germenin daha genç görünmenizi sağlayabilece­ğini fakat yüzünüzü orijinal haline döndüremeyeceğini ya da görünümünüzü tamamen değiştiremeyeceğini anlamanız önemlidir. Ayrıca, yüz germenin, yaşlanmanın yüzünüzde yarattığı etkileri yavaşlatabileceğini fakat yaşlanma etkilerini durdurmadı­ğını anlamanız da önemlidir. Bu işlem genellikle 5 ila 10 yıl sonra tekrarlanabilir.

Yüz germe ameliyatına aday ideal kişiler, yüz ve boyun derisi sarkmaya başlamış ancak cildi hâlâ elastikiyetini tam kaybetmemiş ve kemik yapısı belirgin olanlardır. Yüzünü gerdiren çoğu kişi, 40’lı, 50’li ya da 60’lı yaşlarındadır; ancak, daha yaşlı kişilerde de yüz germe başarıyla uygulanabilir.

yuz_gerdirme_ameliyati

PROSEDÜR UYGULAMA

Bu ameliyat genellikle birkaç saat sürer. Bir polikliniğin cerrahi biriminde ya da bir hasta­nenin ameliyathanesinde yüzü uyuşturmak için lokal anestezi  ile uykunuzu getir­mesi ve rahat hissetmenizi sağla­ması için intravenöz sedasyon (sakinleştirici ilaçlar eşliğinde) kullanılarak yapılabilir. Bazı cerrahlar genel anestezi kullanmayı tercih ederler. İnzisyonların (kesilerin) yeri ve ameliyatta izlenen sıra yüz yapınıza ve cerrahınızın amaçlan ile tekniğine bağlıdır. Daha küçük insizyonlar (kesiler) yapabilmek için bazen endoskopik teknikler kullanılır.

İYİLEŞME SÜRECİ (NEKAHAT DÖNEMİ) VE KOMPLİKASYONLAR
Eğer hastanedeyseniz, yüzünüz gevsek bir şekilde sarılır ve birkaç saat ya da bir gece hastanede yatarsınız. Drenler ve sargılar 2 gün içinde çıkarılır ve dikişler 3 ila 7 gün sonra alınır. Yüzünüz birkaç hafta morarmış (çürük), solgun ve şişkin görünebilir. Dokto­runuz, bacaklarınızda kan pıhtı­ları oluşmasını önlemek için ameli­yattan sonra kalkıp dolaşma­nızı isteyecektir fakat 4 ila 6 hafta boyunca eğilmemeli ve yorucu aktiviteler yapmamalısınız. Yoğun morarma (çürüme) ve şişme 2 ya da 3 hafta sürebilir ve yanaklarınız ile boynunuzdaki uyuşukluk 6 aya kadar devam edebilir.Doku zedelenmesine neden olabilen hematom (deri altın­daki kan dolu şişkinlik) oluşabilecek ciddi komplikasyonlar arasın­dadır.

Diğer komplikasyonlar; yüz hareketlerini kontrol eden sinirlerin (genellikle geçici olarak) zedelen­mesini, enfeksiyonu, skarlaşmayı (iz oluşumunu) ve (sigara içen kişilerde daha sık görülen) derinin geç iyileşmesini içerir.

Endoskopi

Endoskopların çoğunda, incelenen bölgeyi aydınlatan bir ışık, görüntüleri geri sağlayan bir görüntüleyici ve görüntüyü büyüten bir lens bulunur. Görüntü bazen, doktorun görebileceği bir yerde bulunan bir monitöre gönderilir.

Bazı endoskoplarda, bir biyop­side kullanılmak üzere doku numuneleri toplamak için veya bir ameliyat yapmak için kullanılan aletlere ayrılmış, küçük bölmeler vardır. Örneğin, bir polipi çıkarmak için, endoskopun ucuna küçük makaslar takılabilir.

Endoskoplar, en sık, yemek borusu, mide veya ince bağır­sağın en üst kısmı gibi, sindirim yolu üzerinde bulunan organları incelemede kullanılır. Bu yapılan görüntülemek için, endoskop, ağzınızdan içeri doğru sokulur.

Rektumun veya kalın bağır­sağın incelenmesi gerekiyorsa, yönteme, proktoskopi veya sigmoidoskopi adı verilir ve endoskop ile anüsten içeri girilir. Kolonoskopi, tanı kolon incelemesinde kullanılır; bu yöntemde, anüsten içeri daha uzun bir endoskop ile girilir. Bu yöntemler biraz rahatsız edici olabilseler de, genellikle acı vermezler.

Endoskoplar, aynı zamanda, sinüsler, akciğerler, karın, leğen bölgesi, mesane ve eklemler gibi, vücudun diğer birçok bölgesini incelemede de kullanılır. Laparos­kopi adı verilen bir teknikte doktor, endoskopu doğrudan karın bölgesindeki organları görüntü­lemek için kullanır.

Deriyi ve altındaki dokuyu uyuşturmak için lokal anestezi uygulandıktan sonra, karın bölge­sinde düğme iliği büyüklüğünde bir veya birden fazla yarık açılır. Endoskop, ameliyatı yapmaya yardımcı olması için veya organ­lara bakabilmek için, karın boşlu­ğundan içeri sokulur.

Laringoskopide, doktor, gırtlağı ve ses tellerini görüntü­lemek için boğazınızdan içeri ince bir endoskop ile girer. Bronkoskop, akciğerlerdeki geniş hava yollarını görüntülemek için kullanılır. Tümörler veya enfeksiyonlu bölgeler görülebilir ve anormal akciğer dokusunun biyopsileri alınabilir.

Endoskoplar, ameliyatlarda gittikçe daha fazla kullanılmaya başlamıştır. Örneğin, endoskop kullanılarak safra kesesi alınabilir.