Linum usiîatissimum L. (Linaceae) türünün olgun tohumlandım Bu tür 30-60 cm kadar yükseklikte, mavi çiçekli ve bir yıllık bir kültür bitkisidir. Memleketimizde tohum elde etmek için yetiştirilir.

Dış görünüş: 4-6 mm uzunlukta, yumurta biçiminde, yassı, parlak, Jcırmızımtırak esmer renkli, kokusuz ve yağlı lezzetli tohumlardır.

Bileşim: Müsilaj (% 10), sabit yağ (% 27-41) (2) ve bir glikozit olan linamarin taşımaktadır.

Etki ve kullanılış: Eski Mısırlılar zamanından beri tanınıp kullanılan bir drogdur. Dahilen mekanik müshil olarak tesir eder. Buna sebep keten tohumu müsilajmın su alarak barsakta şişmesidir. İnfusyon halinde, sindirim sistemi iltihapları ve tahrişlerine karşı, koruyucu olarak kullanılır. Haricen lapa halinde yumuşatıcı ve ağrı azaltıcı olarak etkilidir.

Kullanılış şekli: Dahilen müshil olarak, yemeklerden önce bir çorba kaşığı tohum tozu, bir bardak su ile alınır. Sindirim sistemi koruyucusu olarak infusyon (%’ 1-5) halinde kullanılır. Haricen kullanılan keten tohumu tozu kâfi miktar su ile lapa kıvamında pişirilir. Lapa sıcak iken, tülbeîıt arasında, ağrıyan yere sarılır. Öksürük kesmek için lapa göğüs üzerine konulur.

Satıcıların keten tohumu tozu yerine bazen keten tohumu küsbesi (köftün), verdiklerine rastlanmıştır. Küspe yağ miktarının çok düşük (% 1-7) olması ile hakiki keten tohumu tozundan kolaylıkla ayırt edilebilir (3). Küspe ile hazırlanan lapanın etkisi zayıftır.

Antiseptik bir çözeltiye (meselâ % 8 gümüş nitrat- çözeltisi) batırıldıktan sonra kurutulmuş olan keten tiftiği (charpie de lin) eskiden çıban ve

1  – Bois, D.: Les plantes alimentaires 2: 527, Paris (1928).

2 – Dell a Sudda, G.: Etudes sur les falsifications pharmaceutiques, II, Farine de graine de im – Gazette Medicale d’Orient 2:

yaraların tedavisinde pansuman malzemesi olarak nın terkibi dikkate alınarak yeniden incelenmelikullanılırdı.

Diğer isimler: Kirbâs tohumu, Siyelek, Zeyrek tohumu.

Fertilize olmuş ovumun uterin kavite dışında implante olmasıdır. Yaklaşık 300 gebelikten 1 ‘inde görülmek­tedir. Fallop tüpü (özellikle ampulla kısmı) olayın en sık görüldüğü bölgedir. Diğer anormal implantasyon bölgelerine oldukça nadir olarak rastlanır; bunlar, peritoneal kavite, över ve servikstir.
Etyoloji kesin olarak bilinmemektedir, ancak ektopik gebelik, muhtemelen fallop tüplerindeki bir­takım yapısal anormallik neticesinde meydana gelmektedir, örneğin: daha öceden geçirilmiş endometrit ya da salpenjit sonrası ortaya çıkmış skarlar ya da yapışıklıklar veya kontraseptif amaçlı olarak daha önce tüp cerrahisi uygulananlarda oluşabilmektedir.
Patogenez implantasyonu takiben, trofoblastların proliferasyonu submukozal damarları erode etmekte ve tüp lümenine şiddetli kanama oluşumunu presipite etmektedir. Fallop tüpünün müsküler tabakası, hipertrofi oluşumuna ya da genişlemeye elverişli değildir, dolayısı ile tubal gebelik hemen daima fallop tüpünün rüptürü ve fertilize olmuş ovumun ölümü ile sonlanmaktadır. Tipik olarak gebeliğin erken dönem­lerinde ve de genellikle hasta tam gebe olduğundan haberdar olmadan önce meydana gelmektedir