A.Glukoz: Bir litrelik %5 lik dekstroz (glukoz) 200 kcal den az enerji sağlar. Erişkin bir kimsede günlük ortalama sıvı alımı 3 litredir. Bunun tamamı %5 lik dekstroz şeklinde verilirse kişiye 510 kaçla enerji sağlar. Yatakta istirahat halindeki bir hastanın günlük en az kalori ihtiyacı 1800 kcal dir. Böylece ameliyat sonrası günlerde ağız oyu ile beslenemeyen hastalarda kalori açığı oluşur. Bununla beraber hipertonik olan daha konsantre glukoz solüsyonları daha fazla kalori sağlar fakat hastaya santral venöz kateterle verilmesi gerekir.

B.Diğer enerji kaynakları: İntravenöz fruktoz kanda dekstrozdan daha hızlı kaybolur. Bu nedenle dekstrozdan daha hızlı infüze edilir ve idrarla kayıp daha az olur. Fruktoz bu özelliğinden dolayı intravenöz sıvıda dekstroz yerine kullanılması için araştırılmıştır. Kalorik değeri dektrozun aynıdır fakat intravenöz sıvılarda dekstroz yerine kullanılma avantajı pratikte belirgin değildir. Fruktozun karaciğerde glukoza dönüşmesi için önemli derecede enerji gerekir ve diğer dokularda fruktozun kullanılması ayrı bir etabı gerektirir.

D-xylitol, sorbitol ve alkol enerji sağlayan diğer şekerlerdir fakat enerji kaynağı olarak glukoza göre daha fazla avantajlı değillerdir. Ayrıca alkolün istenmeyen toksik etkileri vardır.

Yağ

Günlük enerji ihtiyacının %20-401 yağlardan sağlanır. Amerika Birleşik Devletlerinde 1 mi si 1,1 kcal enerji veren %10konsantrasyonunda intralipid, soya fasulyesi yağı , Liposyn gibi yağ emülsiyonları vardır. Ticari olarak %20 lik lipid emülsiyonları piyasaya sunulmuştur. Hazırlanmaları güvenlidir ve daha düşük konsantrasyondaki emülsiyonlara kıyasla daha yüksek kalori sağlarlar. Volüm olarak kısıtlı sıvı verilmesi gereken hastalarda kullanılması periferik hiperalimantasyona kıyasla daha avantajlıdır başkaca üstünlükleri kesin olarak tespit edilmiş değildir.

Amerika Birleşik Devletlerinde kalori değeri düşük ve pahalı solüsyonların kullanımı, esansiyel yağ asiti yetersizliği yaptıkları ve bu nedenlede total parenteral beslenen hastalara gün aşırı 500 mi yağ emülsiyonu verilmesi gerektiğinden sınırlandırılmıştır. Yağların ana enerji kaynağı olarak kullanılmaları yenidoğanlarda (glukoz adultlardan daha az olarak kullanılır) ve solunum yetersizliği olan hiperkapneik hastalarda (glukoz metabolizmasından ortaya çıkan CO2 hiperkapniyi artırır) tavsiye edilir.

Protein

Parenteral olarak protein vermek için aminoasit karışımları kullanılabilir. Dekstroz içerisindeki. %5 lik protein solüsyonları saatte 300 mi yi geçmeyecek şekilde verilirse iyi tolere edilir. Ameliyat sonrası dönemlerde protein yıkımını önlemede %5 lik dekstroza kıyasla daha etkili olduğu gösterilmiştir. Ancak ameliyat sonrası dönemlerde her hasta için rutin olarak kullanılamayacak kadar pahalıdır. Ameliyat sonrası dönemde hastanın ağız yolu ile baslenmemesi beş günü geçecek ve yüksek kalorili total parenteral beslenme yapılamayacak ise geçici bir önlem olarak %3-4 lük animoasit solüsyonu %5 lik dekstroz ile karıştırılıp içerisine elektrolit, mineral, vitamin ve eser element ilave edilerek kullanılabilir. Hastaların büyük çoğunluğunda günlük gereksinim kg başına 400-500 mg aminoasit veya 1-3 g proteindir.

Plasma veya albumin gibi purifiye plasma fraksiyonları intravenöz olarak verildiklerinde beslenme amacına yönelik olarak metabolize edilirler fakat protein kaynağı olarak albumin aminoasitlere kıyasla daha düşük vasıftadır. Sonuç olarak bu proteinler sadece beslenme amacı ile kullanılmalıdır.