Disfaji çok kez mevcuttur, fakat sıklıklahafiftir.

Toraksta veya boyunda bası hissi

Lümen içi veya lümen dışında radyolojik olarak düzgün kitle görüntüsü

Genel Düşünceler

Benign büyümeler ozofagusun herhangi bir tabakasından kaynaklanabilir. Enflamatuar polipler veya granulomalar bazen özofajitis ile birliktedir ve yanlışlıkla neoplastik lezyonlar olarak tefsir edilirler. Mukozadan kaynaklanan papillomalar, her ne kadar genellikle ufak lezyonlarsa da, sapsız yapışık veya saklıdırlar; bazan tıkanıklık husule getirecek kadar büyük olurlar. Kendiliklerinden özofagus lümeni içine dökülebilirler.

Leiomyoma ozofagusun en sık rastlanan benign lezyonudur. Leiomyomalar özofagus lümenini dıştan daraltan intramural lezyonlardır. Tümörü örten mukoza genellikle intakttır (sağlamdır), fakat bazan genişleyen lezyon tarafından bası sonucu olarak ülsere olabilirler. Fibromalar, lipomalar, fibromyomalar gibi diğer tümörler nadirdirler.

Doğmalık kistler veya ozofagusun çift olması (leiomyomadan sonra ikinci en sık rastlanan benign lezyon), her ne kadar en sık olarak alt özofagus segmentlerinde olurlarsa da, herhangi seviyede meydana gelebilirler.

Klinik Bulgular

Birçok benign lezyonlar asemptomatiktir ve üst gastrointestinal floroskopik muayene esnasında tesadüfen tesbit edilirler. Kistler ve leiomyomalar rutin göğüs filmlerinde mediastinumda genellikle yuvarlak veya oval, yeterli boyut ve yoğunlukta iseler görülebilirler. Benign tümörler veya kistler yavaş büyürler ve yalnız özofagus lümeninde kafi daralma meydana geldikten sonra semptomatik olurlar. Baryumlu grafi leimyomalı hastada özofagus lümenini dışardan daraltmaya sebep olan düzgün ve yuvarlak kenarlı siferik kitle gösterir. Üzerindeki mukoza hemen daima intakttır. Peristalsis leimyomalarca etkilenmez fakat kistler veya çift kanalın bulunmasında anormal olur. Kist veya çift kanalda kas yapısının spazmı en sık rastlanan peristalsis anormalliğidir. Herhangi bir benign lezyonun proksimalinde özofagusun dilatasyonu nadir olarak görülür. Lümen içi büyümeler özofa-goskopide tanınırlar, ve daima spesifik doku tanısı konulmalıdır. Lümen içi leiomyomalar gibi lezyonlarda biopsi yapılmamalıdır, çünkü

(1) kanama riski vardır,

ve

Ayırıcı Tanı

Komplikasyonlar

Kistler ve çift özofagusların arteriel donanımları direkt olarak aortadan çıkarlar. Bu lezyonların içine kanama her ne kadar komplikasyon sık değilse de özellikle enfeksiyondan sonra, meydana gelir. Kistik lezyonlar ve özofagus komşuları arasında teşekkül eden yapışıklıklar sıklıkla ilerleyici disfaji husule getirirler. Saplı lümen içi tümörler saplann torsiyonu ile aniden obstrüksiyona sebep olabilir, bunu enfeksiyon ödem ve kanama takip eder. Üst özofagusta, saplı polipoid büyümeler hipofarenks içinde yukarı doğru regürjite olabilirler ve glotik yarık içine düşebilir ve larengeal obstrüksiyon husule getirebilirler.

Leiomyomayı çevreleyen mukoza ülserasyonlarından kanama meydana gelebilir, özofagusun benign lezyonları ile ilgili semptomlar genellikle lezyonun kendisinin mevcudiyeti sonucudur; disfajinin şiddeti şişme, enfeksiyon, kanama ve obstrüksiyon gelişmesi ile artar.

Tedavi

Lümen içi ufak polipoid lezyonlar özofagoskopi esnasında biopsi forsepsi ile tamamen çıkarılabilirler. Lümen içi lezyonlar, çift özofagus ve kistler ve torakotomi veya boyunda lokalize olduklarında servikal yaklaşımla eksize edilirler.