Plazma ve idrardaki sodyum konsantrasyonunun düzenlenmesi tüm vücut suyunun düzenlenmesi (denklem 2) ile ilgilidir ve klinik olarak tüm vücut solütü ve tüm vücut suyu arasındaki dengenin göstergesidir.Hiponatremi başlıca su kaybını gösterir.

Dilusyonel hiponatremi ve izotonik dehidrasyona ilaveten belirgin hiperlipidemili ve hyperproteinemili hastalarda hiponatremi gelişebilir. Çünkü, plazma suyunda erimedikleri halde yağ ve protein plazma kitlesini oluştururlar. Bu durumda plazma suyunun sodyum konsantrasyonu genellikle normaldir.

Ciddi hiperglisemideki hiponatremi yüksek glikoz konsantrasyonunun osmolariteleri sonucudur. Çünkü, hiperglisemi hücre içinden hücre dışı sodyumu seyreltmek için su çeker. Hiperglisemide bu etkinin boyutu kan glikoz konsantrasyonu (mg/dL) 0,016 ile çarpıp sonuca mevcut serum konsantrasyonunu ekleyerek tahmin edilebilir. Toplam hiperglisemi düzeltildiği zamanki sodyum konsantrasyonunu gösterir.

Birçok olguda hiponatremi hesaplanan sodyum ihtiyacını izotonik solüsyonlar şeklinde vererek başarıyla düzeltilebilir. Hipertonik sodyum klorür solüsyonları nadiren gerekir ve dolaşım yüklenmesine sebep olabilir. Sadece ciddi hiponatremi (genellikle PNa 110 meq/L olduğunda) mental bozukluk ve kasılmalara sebep olduğunda hasta hipertonik solüsyonlarla tedavi edilmelidir. Hacim yüklenmesi ile birlikte olan hiponatremi genellikle böbreğin sodyum atma kabiliyetinin azalması sonucudur.