Disk testleri, iyi şartlarda yapıldığında bir mikrobiyal kültürün, invivoda etkin olacak ilaç konsantrasyonlarına hassas veya dirençli olduğunu gösterir. Bu da seçilecek tedavide kıymetli bir yol göstericidir. Bununla beraber öyle zamanlar vardır ki test sonuçları ile klinik cevaplar arasında aşikar farklılıklar gözlenir. Bu farklılıkları açıklamak amacı ile bazı muhtemel durumlar aşağıda sıralanmıştır.

(1) Spesmenden izole edilen organizma infeksiyondan sorumlu olan olmayabilir

(2) Pü drenajı, nekrotik dokuların debridmanı veya yabancı cisimlerin çıkarılması yapılmamış olabilir. Bilindiği gibi antibiyotikler hiç bir zaman cerrahi drenaj ve debridmanın yerini alamaz.

(3) Uzun süreli bir kemoterapi sırasında süperinfeksiyon sıklıkla görülebilir. Yeni mikroorganazimlar orjinal bakterilerin yerini alırlar. Bu durum özellikle açık yaralarda veya sinüs yollarında izlenir.

(4) İlaç, aktif infeksiyon yerine yeterli konsantrasyonlarda ulaşmıyabilir. Antimikrobiyal ilaçların farmakolojik özellikleri onların absorpsiyon ve dağılımını belirler. Bazı ilaçlar fagositik hücrelere iyi penetre olamazlar ve böyle hücre içindeki organizmalara ulaşamazlar. Bazı ilaçlar bu bölgelere direk olarak injekte edilmedikleri takdirde, göz, MSS veya plevra boşluğuna iyi diffüze olamazlar.

(5) Bazen, iki veya daha fazla mikroorganizma bir infeksiyona yol açtığı halde, spesmenden sadece biri izole edilebilir. Kullanılan antimikrobiyal sadece daha az viruları olana karşı etkin olabilir.

(6) Etkin ilaç verilmesine rağmen ilaca dirençli organizmalar çoğalmaya devam edebilir.