Teşhis

ARDS’nin klinik bulguları, mikrovasküler obstriksiyon ve alveoler ödemi yansıtır. Sistemik PO2 düşmüş ve PCO2 yükselmiştir. Statik akciğer-göğüs duvarı kompliansı (tidal volümün, inspirasyon sonu ve ekspirasyon sonu basınç farkına bölünmesiyle elde edilir) azalmıştır. Göğüs X-ray’ı üzerinde yaygın bilateral infıltratlar gözlenir. Pulmoner vasküler direnç artmıştır. Sağ atrial basınç hafifçe yüksektir (10 mmHg civarında) ve wedge pulmoner arter basıncı, mekanik ventilasyona tabi tutulan hastalarda normaldir (12mmHg civarında).

Akciğerlerde nonsipesifik reaksiyon gelişir. Hasar veya sepsisin ilk birkaç saati içinde interstisiel ödem meydana gelir; ilk bir gün içinde alveoler sıvı kırmızıdır, monosit ve nötirof iller interstisiuma hücum eder ve bir hafta içinde skar dokusu şekillenmeye başlar. Proçes kontrol altına alınmamışsa, akciğerler sıvı doludur. Görünüş olarak da kabaca karaciğer dokusuna benzer, nihayet fibroz gelişebilir. Eğer tedavi etkiliyse hem makroskobik hem de mikroskobik olarak akciğerler normale dönebilir.