Kemiğin bu infeksiyonu tipik olarak korteks, medulla ve periosteumu etkiler ve en sık olarak 12 yaşın altın­daki çocuklarda görülür. En sık neden olan organiz­malar Escherichia coli (özellikle süt çocukları ve yaşlılarda) ve

Salmonella (özellikle orak hücreli anemi hastalarında)’dır.

infektif organizmalar kemiğin medüller kavitesine iki yolla girerler:
• Açık yaradan direkt olarak, özellikle açık kırık varken. Kemik cerrahisi (özellikle prostetik eklem replasmam) geçiren postoperatif hastalarda da bu yol önemlidir.
• Kanla yayılım: Başka bir alandaki sepsis foküsünden gelişen bakteriemiyi takiben.

Klinik özellikleri-Ateş ve halsizliğin de eşlik ettiği kemik infeksiyonu alanında ani başlangıçlı şiddetli ağrı.

Komplikasyonları ve sonuçları:

• Rezolüsyon: uygun antibiyotik tedavisiyle.
• Patolojik kırık: ilik kavitesinin kapalı kompart­ımanında oluşan pürülan akut inflamatuar eksüda damarlara bası yapar, bu da medüller kemik trabekülalarında nekrozla sonuçlanır ve bunun sonu­cunda kırığa eğilim artar.
• Komşulukta sepsis: kortikal kemikteki destrüksiyon püyün ekstraosseöz bağ dokusuna akmasıyla sonuçlanabilir ve infeksiyon deri yüzeyine ilerleyerek kronik akan sinüse neden olabilir.
• Kronikleşme: infeksiyon ilik kavitesindeki sınırlı alana lokalize olduğunda kronikleşmeye yatkınlaşır. Organizmalar ilik kavitesi içinde yıllarca canlı kala­bilir. Kronikleşme yaygın kemik destrüksiyonu, ilikte fibrosis ve rekürren fokal süpürasyonla (Brodie ap­sesi) sonuçlanır.

Reaktif yeni kemik oluşumu da vardır, özellikle de inflame periost etrafında, bu da kalın ve anormal şekilli kemiklere neden olur.

• Amiloidozis: Uzun süreli kronik kemik infeksiyonu sekonder AA amiliodozisinin önemli nedenlerindendir

Tanı kan kültürü ve izotop taramasıyladır.

Tedavi antibiyotikledir, antibiyotiğe hemen cevap olmadığı durumlarda da cerrahi eksplorasyon ve dekompresyon yapılır.