Hastaların çoğu doktorunu sevmek, ona güvenmek ister ve sempatik ve anlayışlı tarzda güzel cevaplar verir. Bazı cerrahlar daha merhaba derken bile samimi bir münasebet kurarlar. Diğer bazıları ise bunu ancak doktorun hastaya karşı üsluplu ve müktesep bir tutumu şeklinde kabul ederler. Bir sempati ortamı yaratıldıktan, ilgi ve anlayış sağlandıktan sonra bunun ne şekilde yapıldığının önemi yoktur. Hatta acil durumlarda bile, hasta şuursuz olmadıkça karşılıklı olarak böyle bir ince sempati mesajı iletilmelidir.

Tabii ki bütün anamnezler belirli bir kalıba oturtulmalıdır, fakat hasta biraz kendi haline bırakılırsa daha çok şeyler öğrenilir. Hikâyedeki tenakuz ve atlamalar ekseriya soruşturmanın çok planlı ve soruların güdümlü olmasından ileri geldiği kadar hastanın inanılabilir olmamasından da kaynaklanır. Meraklı yeni doktor güdümlü sualler sorar. Kooperetiv hasta da istendiği şekilde cevaplar verir ve mülakat her iki tarafın da memnun olduğu ve aslında yanlış cevaplandırılmış bir şekilde sonuçlanır.