Genellikle kaburga kırıkları öndedirler ve en azından aynı kaburganın iki kırığı vardır. Bilateral kostakondral ayrılma ve sternum kırıkları da bir yelken segmente sebep olabilir. Kabul zamanında bu yaralanmalar sadece yarısında flail (yelken) durum aşikar olduğu için, ilk görüldüğü zaman teşhis edilemeyebilir. Sıklıkla birlikte akciğer kontüzyonu vardır ve 24-48 saat sonra akciğer kapasitesinde bir düşme oluşturur. O zaman ventilasyon için yükselmiş negatif plevra içi basınca ihtiyaç duyulur ve göğüs duvarının stabil olmayan durumu aşikar olur. Eğer solunum yetersiz olursa, atelektazi, hiperkapni, hipoksi, salgıların birikmesi ve etkili olmayan öksürük oluşur. Klinik bulgular görünmeden önce pO2 ekseriya düşüktür. Sürekli kan gazı tayini tedavi rejiminin elverişli olup olmadığını dolaylı olarak göstermek için en iyi yoldur. Küçük vakalar için interkostal sinir blokajı ve analjezikler elverişli tedavi olabilirler. Bununla beraber çoğu vakalar kaflı bir endotrakeal bir tüp ve mekanik ventilatörle 2-3 haftalık bir solunum yardımına ihtiyaç duyarlar. Göğüs duvarının dıştan fiksasyonu orta vaka için pozitif basınçlı ventilasyondan daha az değerlidir ama ağır sternal flail (yelkenleşme) veya stabilliği bozulmuş göğüs duvarlı geniş yaralanmalar için faydalı olabilir.