Besinlerdeki en önemli karbonhidrat olan ni­şasta iki polisakkarid içerir. Bu iki polisakkarid amiloz ve amilopektindir. Besinlerdeki nişasta­nın yaklaşık % 15 20 si amiloz, daha büyük kıs­mı ise amilopektindir. Amiloz, dallanmamış zin­cir yapısında birkaç yüz glükoz molekülünden meydana gelir. Amilopektin, ileri derecede dal­lanmış glükoz moleküllerinden oluşur. Nişasta­nın glükoz üniteleri arasındaki glikozidik bağ % 1,4 bağıdır.

Sellüloz, nişasta gibi düz zincir şeklindeki glükoz moleküllerinin bir polimeridir. Ancak burada glükoz üniteleri arasındaki bağ j3  1,4 glikozidik bağıdır. İnsan sindirim sisteminde (3.   1,4 bağını hidrolize edebilen enzim bulun­maz ve sellüloz sindirilemez. Bununla birlikte mevcut kütlesi nedeniyle sellüloz barsak hare­ketlerinin düzenlenmesinde yardımcı olur ve sin­dirimde önemli rol oynar. Geviş getiren meme­liler sellülozu sindirebilir.

Glikogen, glükozun karaciğer ve kaslarda bulunan depo şeklidir. Sütçocuğunda karaciğer ve kas kütlesi erişkine oranla çok az olduğun­dan depo edilen miktar oldukça düşüktür.