Antijenik özelliklerine göre A, B ve C tiplerine ayrılırlar.
Epidemioloji
A tipi influenzaya bağlı kış salgınları her 2-3 yılda bir görülür. Salgınların virüsün antijenik özelliklerindeki ufak değişiklikler ile ilişkili olduğu ileri sürülür. Salgın dışı dönemlerde hastalığa yakalananlar, salgınlarda hastalığa tutulmamış kişilerdir. Her 10-20 yılda bir ise virüsün yüzey antijenininde büyük değişiklikler sonucu pandemiler görülür.
Patogenez
İnfluenza virusları damlacık infeksiyonu ile üst ve alt solunum yollarına girer. İnfeksiyo-nun ilerlemesinde lokal ve sistemik bağışıklığın rolü olabilir. Virüs solunum yolu epiteline yü-zeyel çıkıntıları ile yapışır ve burada çoğalmaya başlar. Etrafa yayılarak epitelde nekroz ve deskuamasyona yol açar. Bu epitel harabiyeti sekonder bakteriyel infeksiyonlara zemin hazırlar.
Klinik bulgular
İnfluenzanm kuluçka dönemi 1-3 gündür. Ani titreme, baş ağrısı, ateş, miyalji ve halsizlik belirgin bulgulardır. Öksürük olabilir. Daha sonra nezle başlar ve ateş 40°C yi bulur. Farenjit ve konjunktivit gelişebilir.
Çoğu hastalar komplikasyonsuz iyileşir. Hastalığın 5. veya 7. günlerinde pnömoni komplikasyonu ortaya çıkabilir. Bu pnömonide etken S. pneumoniae ve S. aureus’dur. Klinik olarak ağır dispne, siyanoz ve kanlı balgam saptanır. İnfluenza komplikasyonları tablo 10.6.5 de özetlenmiştir.
Laboratuar bulguları
En iyi laboratuar yöntemi boğaz kültüründen virüsün izolasyonudur. Boğaz sekresyonla-rma fluoresan antiinfluenza antikoru ilavesi ile ilk 24 saatte kesin tanı konulabilir. Kompleman fiksasyonu ve henıaglütinasyon-inhibisyon testleri ile hastalığı geçirmiş kişilerde de retrospek-tif olarak tanı konulabilir.