Çocuklarda E vitamini (tokoferol’leri)

Plazmada e vitamini lipoproteinlerle taşınır, bu nedenle lipoproteinleriıı miktarının değişme­si plasma tokoferol miktarını da etkiler. Bu yüz­den insanlarda e vitamini düzeyinin değerlen­dirilmesinde (e vitamini/total lipid) oranı en güvenilir değer olarak kabul edilmektedir.

Hücre solunumu ve nükleik asit sentezinde ki olası rolü yanında e vitamininin en belirgin özelliği antioksidan bir madde oluşudur. Vita­min e oksijeni süratle kabul eder, böylece oksi­jen etkisi ile parçalanabilecek veya değişebile­cek vücut bileşimlerini korur. Doymamış yağ asitleri ve hücre organellerinin membranlarmda bulunan vücut lipidleri oksidasyona ve ardından bozulmaya açıktır. A vitamini de ince barsak­iarda oksidasyondan etkilenir. E vitamini ince barsakta a vitamininin oksidasyonunu önler. Doymamış yağ asitlerinin oksidasyonunu azal­tarak normal hücre zarları oluşumuna yardım eder. E vitamininin biyolojik antioksidan etkisi non spesifik olabilir. Selenyumun da benzer et­kisi gösterilmiştir.

E vitamini prostaglandinlerin sentezinde, trombositlerin agregasyonu ve homeostazmda rol oynamaktadır. Pretermlerde retrolental fib roplazi oluşumunun e vitamini ile ilişkili olabi­leceği düşünülmektedir. E vitamini hemolize karşı eritrositleri korur. E vitamini eksikliği olan pretermlerde hemolitik anemi gelişir. Normal üreme olayı için hayvanlara gerekli olduğu ka­bul edilir.

Oksidasyon ajanları, ozon ve doymamış yağ asitleri e vitamini gereksinimini arttırır, selen­yum ve sülfürlü bileşikler ise gereksinimi azal­tır.

Günlük gereksinim miadında doğmuş süt çocukları için 0.5 mg tokoferol eşdeğer birimi/ 100 kcal, veya 0.7 iü/kcal olarak kabul edilir. Pretermler için gereksinim bilinmemektedir. De­mir ve linoleik asit, e vitamini gereksinimini arttırır.

Yenidoğanda ve sütçocuklarında e vitamini fazlalığına bağlı  toksiketki     bilinmemektedir.

Hayvanlarda ve erişkin kişilerde yüksek doz e vitamini ile k vitamini aktivitesinin bozulduğu, pıhtılaşma zamanının uzadığı, çok yüksek doz­larda hipertansiyon, tromboflebit, pulmoner em boli, kadınlarda hipotiroidi ve serum trigliserid lerinde artma olduğu bildirilmiştir.

Vitamin e yiyeceklerde geniş bir şekilde da­ğılmıştır. Bitkisel yağlar (mısır, soya, pamuk to­humu ve margarin) en önemli kaynaktır. Tam taneli hububatlar, baklagiller, fındık, ceviz gibi kabuklular ve koyu yeşil bitkiler de e vitaminin­den zengindir.