Tek taraflı kalça çıkığında bir bacağın kısa oluşu dikkati çeker. Süt çocuklannda ayağın dışa dönüklüğü de kalça çıkığını akla getirir. Süt çocuklannda her muayenede, dizler fleksiyon durumuna getirilip femurlar elle bastınlarak abdüksiyon yaptınlmalı ve kalçalar kontrol edilmelidir. Bacağın abdüksiyon pozisyonuna getirilememesi ve «klik» alınması (Ortolani manevrası) kalça çıkığı işaretidir.
Bir ekstremitenin diğerinden belirgin büyük olması hemanjiom, arteriovenöz fistül, lenfanjiom gibi durumlarda görülebilir. Parmak uçlarının şişmesi ve genişlemesi (çomak parmak) kronik akciğer hastalığı, siyanozlu kalp hastalıkları ve kronik karaciğer hastalığının bir belirtisi olabilir.
El çizgilerinde özellikler, kromozom anomalilerinde görülür. Down sendromunda el ayasının bir tarafından diğerine uzanan kesintisiz enine çizgi (Simian çizgi) tanıda önemli bir belirtidir.
Bacaklarda içe doğru eğrilik (genu varum), rahitis ve akondroplazi belirtisi olabileceği gibi; hafif eğrilik 2 yaşından küçüklerde normalde de görülebilir. Dışa doğru eğrilik (genu valgus) ailevi olabilir, çoğu zaman yaşla azalır.
Ayaklann içe dönüklüğü (pes varus), çoğu kez -uterus içinde itilmeye bağlı bir pozisyon anomalisidir. Ortopedik tedavi gerektirebilir. Ayaklarda düztabanlık, dışa dönüklük gibi anomaliler de aranmalıdır.
Epifizler yoklanarak şiş ya da ağrılı olup olmadığı saptanmalıdır. Sütçocuklannda kemiğin epifize yakın bölümünde ağrı ve şişlik skorbütü akla getirir. Rahitsite kostokondral birleşme yerlerinde ve epifizlerde şişlikler görülür. Bütün eklemler şişlik, ağn ve hareket yeteneği yönlerinden muayene edilmelidir.
Ekstremiteierin kas kuvveti de saptanmalıdır. Hipotoni, ekstremitenin pasif harekete gös
terdiği direncin azalmasıyla belli olur. «Amyoto-nia congenita» gibi doğumsal kas hastalıkları, ikinci nöron tipi felce yol açan medulla spinalis hastalıkları (poliomyelit) ve rahitis gibi hastalıklarda ekstremiteler hipotonik olur. Spastik tipte serebral felçte ise ekstremitede pasif hareketlere direnç artar (hipertoni).
Çocuğun yürüyüşü de gözlenmelidir. 1-2 yaşında bir çocuk, bacakları birbirinden ayrık, eller gövdesine yapışık olarak yürür. 3-4 yaşlarında yürüme düzelir ve erişkinde olduğu gibi üst ekstremiteler yürüme süresinde harekete katılmaya başlar. Çocuklar yürürken gözlenerek içe basma, topallama gibi bozukluklar saptanabilir. Ördekvari yürüyüş, iki taraflı kalça çıkığında ve ilerleyici kas distrofisinde görülür. Dengesizlik, serebellum hastalığına işaret eder. Topallama, en sık olarak kalça hastalıklarında görülür.