B.Konvülsiyonun kontrolü: Konvülsiyonları sona erdirmek veya kontrol altanı almak için yeterli olana kadar intravenöz barbituratlar (thiopental veya pentobarbital 25-50 mg) yapılır. Fakat barbüratlar temin edilip, şırıngaya çekilip injekte edilene kadar oksijen tedavisine veya yapay solunuma başlanmalıdır. Daha fazla barbüratlar (fasılalarla büyük doz) konvulsiyon sonrası devrede depresyonu arttırıcı etki yaparlar. Diğer santral sinir sistemi depressanları da konvülsiyonları kontrol için kullanılabilirler. Fakat barburatlarda olduğu gibi hepsinde de aynı riziko ve etkiler vardır. Her ne kadar nörolojik nedeni devam etse de ileri derecede olan kas kontraksiyonlarını kontrol etmek için süksinilkolin gibi kas gevşeticileri de verilebilir. Kas gevşeticileri postkonvülsif depresyonu arttırmaz fakat sadece deneyimli ve yapay solunumu derhal uygulanabilecek gereçlere sahip klinisyenler tarafından kullanılmalıdır.

Lokal anestetiklerin aşırı doz kullanılmasına bağlı konvülsiyonların tedavisi ilaç ekleyerek veya eklemeyerek ventilasyonun sağlanmasıyla kolayca ve güvenli bir şekilde yapılabilir. Unutulmamalıdır, panik ve aşırı ilaç tedavisi asıl tehlikelerdir.

C.Dolaşım sorunlarının tedavisi: Yeterli alveolar oksijen tansiyonunun olmaması ve dokulara dolaşımla yeterli taşınamaması kardiovasküler kollapsin çıkmasına neden olur. Oksijen uygulaması ve pulmoner ventilasyon kardiovasküler destekle beraber uygulamalıdır. Trendelenburg pozisyonu veya bacakların elevasyonu önerilebilir. Myokard ve vasküler sistem depresyonu intravenöz efedrin ile başarılı bir şekilde düzeltilebilir.