Prodromal devrede kişilik değişiklikleri, anksiyete ve titreme vardır. Sendrom tam yerleşince ajitasyon, hallusinasyonlar huzursuzluk, konfüzyon, aşırı hareketlilik ve bazan kasılmalar ve hiperterm görülür. Ani ve kaba davranışlar, taze laparotomi kesişinde ayrılmayı presipite edebilir. Diaforez ve dehidratasyon sık görülür ve bitkinlik ölümün habercisi olabilir.

Profılaksi, alkol alışkanlığını anamnezde tesbitle başlar. Hasta alkol bağımlılığını saklayabileceği için, sıklıkla bilgi kaynağı ailedir. Abstinens semptomları, hospitalizasyonun ilk iki haftası ufak miktarlarda alkol verilerek önlenebilir. Saat başı portakal suyunda 15 mi votka veya her 4-6 saatte bir şişe bira veya bir bardak şarap hasta uyanıkken yeterlidir. Eğer hasta içemiyorsa, %5 etanol,%5 dekstroz içinde (150 ml/saat) intravenöz olarak verilebilir. Kan alkol seviyeleri günlük takib edilmeli ve %2-10 mg arasında tutulmalıdır. Alkol verilmesini tercih etmeyen hekimler, 6 saatte bir klordiazepoksid tavsiye etmektedirler. B2 vitamini (thiamini) verilmelidir.

Tedavinin amaçları ajitasyonu ve anksiyeteyi en erken zamanda azaltmak ve diğer komplikasyonların gelişmesini (evisserasyon, aspirasyon pnömonisi vb) önlemektir. Genel tedbirler arasında vital bulguların sık sık takibi, beslenmenin düzeltilmesi, B vitamini verilmesi, elektrolit veya diğer metabolik bozuklukların düzeltilmesi ve yeterli hidrasyonun temini gelmektedir. Bazı santral sinir sistemi bulgularından sorumlu olabilen hipomagnezemiyi düzeltmek için magnezyum sülfat (%50’lik solüsyondan 1-2 mi. intramuskuler yoldan) faydalıdır. Ciddi davranış bozuklukları nedeniyle gerekli olmakla beraber, fizik hareketleri zorlu kısıtlamadan, sıklıkla hastaları bitkinliğe soktuğu ve ajitasyonu artırdığı için mümkün mertebe kaçınılmalıdır. İzolasyon patolojiyi daha derinleştirir, bu nedenle konuşma hastanın gerçekle temasını devam ettirir. Koğuşta, hasta yakınlarından birinin devamlı bulunması, hastanın oryantasyonunda faydalı olur.

Hipotansiyon veya solunum arresti yapabildikleri ve kasılma nöbetlerinin eşiğini düşürdüğü için sedatifler dikkatle verilmelidir. İlk tedavi klordiazepoksif 100 mg veya diazepam 20 mg oral veya i.m olup 6 saatte bir yanm dozla idameye geçilir. Bu ilaçlar anksiyete ve huzursuzluğu azaltır ama nöbeti kısaltmaz. Uygulaması zor olsa da paraldehit mükemmel bir sedatiftir. Konvülziyonlar için uzun etkili barbitüratlar faydalıdır. Klorpromazun ve haloperidol gibi antipsikotikler özel durumlarda kullanılmalıdır. Uygun tedaviyle hastaların çoğunluğu 72 saatte düzelir