özofagusa ait yaralanmalar nadiren izoledirler ve yalnız başlarına acil semptomlara sebep olmayabilirler. Ağır göğüs ağrısı ve yutma güçlüğü, özofagus delinmesinin özelliğidir. Mediastinit geliştiği için saatler sonra ilerleyici sepsis aşikar olabilir. Mediastinitis, derin servikal aralık mediastinumla direk devamlılık içinde olduğu için ortaya çıkar. Eğer hekim perforasyon ihtimalini akla getirirse, özofagus yaralanmaları derhal tanınabilir. Boynun eksplorasyonu veya kontrast maddeyle özofagusun radyolojik incelenmesi teşhisi kesinleştirir.

Deselerasyon yaralanmalarında yahut direk boyun travmalarından sonra servikal omur ve omurilik yaralanmalarından her zaman şüphelenmelidir. Eğer hasta servikal ağrı veya hassasiyetten şikayet ederse veya şuursuzluğun seviyesi kötüleşirse, servikal kırığı dışlamak için servikal röntgen filmleri çekilinceye kadar baş ve boyun immobilize edilmelidir.

Büyük damarların yaralanmaları (sublavian, common carotis, internal ve eksternal juguler venler) nüfuz edici (penetran) travmayı izleyebilirler. Clavicula veya l.kaburga kırıkları subclavian arter ve veni zedeleyebilir. Damar yaralanmaları olan hasta dışa kan kaybı, hematom formasyonu ve değişik derecedeki şokla dikkat çeker. Bazen kanama kapalı olduğundan yaralanma geçici bir süre farkedilmeyebilir. Dinleme arteriel yaralanmayı düşündüren üfürümleri ortaya koyabilir.