Örn:
• Apandisit
• Ülser perforasyonu: Peptik ülser, ülseratif kolit ülseri, ülsere neoplaziler, tiroid ülserler.
• Kolesistit, pankreatit, salpenjit
• Divertikülit
• Strangüle bağırsak obstrüksiyonu.
infeksiyona sebep olan mikroorganizmalar birden fazladır. Normal floranın elemanları olan anaeroblar ile koliform bakteriler ağırlıktadır.
Periton; safra sızıntısıyla, gastrik sıvıyla, pankreatik enzimlerle veya idrarla irritasyon steril eksudasyona sebep olur. Ancak 6-12 saat sonra enfekte olur.
Peritonit geliştiğinde; visseral ve parietal peritonun enflamasyonu pürülan bir eksüda oluşturur. Bağırsaklar; gevşer, dilate olur ve bağırsak ansları arasında adezyonlara sebep olan fibröz plaklarla kaplanır.
Klinik belirtiler;
• Hassasiyet, dokundurmama ve rebound hassasiyet
• Tahta karın
• Bağırsak seslerinin yokluğu (paralitik ileus)
• Yüksek nabız ve ateş
Komplikasyonlar;
• Hipovolemik şok
• Absorbe olan bakteriyel ürünlerden dolayı ağırtoksemi
• ileus: ince bağırsak serozasının enflamasyonu sonucu bağırsak motilitesinin durması.
• Granülasyon dokusu tarafından oluşturulan fibrotik adezyonlar.
• Parakolik oluk içinde olan diafragmaya ilerleyen abseler.
• Portal piyoflebit-Portal ven yoluyla karaciğere yayılır.
Tanı: Fizik muayene ve karın grafisi ile konur. Karın grafisinde bağırsak perforasyonuna işaret eden diafragma altı serbest hava görülebilir.
Tedavi:
• Şok tedavisi
• Antibiotik tedavisi
• Cerrahi: Kontaminasyon kaynağının çıkarılması. Örn: Apandisit, perfore bağırsak segmenti
• Peritoneal lavaj