Gebe uterus’un hacmine ait değişiklik, ilk olarak husule gelen ve en çok dikkati çeken bir bulgudur. Hacim değişikliği, ilk zamanlar organın muntazam olarak büyümesine sebep olmaz. Gebe olmadığı zaman, önden arkaya basık ve sert olan uterus, gebeliğin husulü ile yuvarlak bir şekil alır. Yani ilk zamanlarda evvelâ ön – arka kuturda bir kalınlaşma husule gelir. DİCKİNSON, gebeliğin 1 inci ayı sonunda, vakalarının % 96’da bu durumu tesbit ettiği için, bu bulgular DÎCKÎNSON belirtisi olarak ifade edilmektedir. Gebeliğin erken diyanozunda kıymetli bir bulgudur. Uterus’un gebelikteki bu değişmesi, düz adalelerinin hipertofisi ve adale liflerinin yeniden teşekkülü ve bu arada bağ dokusunun buna ilâve olan hipertrofisi ile alâkalıdır.

Gebeliğin ikinci ayının sonunda uterus, kaz yumurtası kadardır. 3 üncü ayın sonunda ise bir erkek, yumruğu cesametini alır. îlk iki ayda pelvis içinde olan uterus, üçüncü aydan itibaren symp-hyse’in arkasından yukarıya doğru büyümeğe başlar. Fakat uterus’un bu büyümesi, bu aylarda simetrik değildir, bilâkis aşikâr bir asimetre gösterir. Bu asimetri, ovum’un yerleşme yeri ile alâkalıdır ve en çok tüba uterina’ların uterus ile birleşmiş olduğu kısımlarda kendini gösterir. Buralarda yerleşmiş olan fekonde ovum, uterus’un bu kısmına ait adalelerin gelişmesine ve tuba köşesinin kubbe şeklinde bombeleşınesine sebep olur. Bu bombelik, erken gebelik aylarında yapılan dikkatli muayenede pek aşikâr olarak görülür. Bu belirti PÎSKACEK arazı adını alır