Çocuklarda İşitme, Ses Çıkartma ve Konuşma
İşitme temel olarak çocuğun bir ses kaynağına tepkisini gözlemekle yapılır. Bunun için çocuk annesinin kucağına oturtulur. Ses kaynağı çocuğun görme alanı dışında olacak şekilde (örneğin masaya vurularak kuvvetli ses, kağıt hışırdatılması, konuşmak, kaşığı fincana değdirmek veya çıngıraklı bir oyuncağın sallanmasıyla) sesler çıkarılır. Aynı işlem her iki kulak için tekrarlanır. Çocuk işitiyor ve ilgileniyorsa 3-4 aylıktan sonra ses kaynağına gözünü veya başım çevirecektir, 7 aylık çocuk 70 cm uzaklıkta ve horizontal düzeyde kulak hizasında olan bir sese başını çevirir. 9 aylıkta 1 metre uzaklıkta ses kaynağını, diagonal yönde de olsa lokalize eder. 10-12 aylıkta vertikal düzeydeki ses kaynağını da lokalize eder. Tablo 4.1.7 de ilk yaşta normal çocukların seslere tepkisi özetlenmiştir. İşitme güçlüğü kuşkusu olduğu zaman çocuk derhal odiometrik muayene için uzmana gönderilmelidir.
Ses çıkarma ve konuşma .• Konuşma işlevi zekâ düzeyi, dikkati, işitme belleği, sesleri ayırabilme ve artikülasyon yeteneği gibi birçok etmenlere bağlı olarak gelişir. Konuşmanın Öğrenilebilmesi için başkalarının konuşmasını duymak, duyduğunu anlamak (verbal anlama), söylemek istediğini formüle edebilme ve seslendire-bilme yeteneklerinin olması gereklidir. Konuşma güçlüğü olan çocuklar genellikle okumayı öğrenmede de güçlük çekerler.
8-9 aylıkta çocuk birçok kelimeyi anlar. 11-12 aylıkta bilinçli olarak 1-2 kelime söyler. 21-24 aylıkta kelimeler birleştirilerek kısa cümle, 3 yaşında cümle yapılır. Tablo 4.1.8 de ilk yaşlarda konuşma işlevinin gelişmesi verilmiştir.
2 yaşında hiçbir kelimeyi bilinçli olarak söy-leyemeyen, 3 yaşında kısa cümle kuramayan ve 4 yaşında anfâŞtlır cümleler yapamayan çocuklarda konuşma işlevi belirgin olarak gecikmiştir. Bu gecikme zekâ geriliği, uyarı eksikliği aşırı utangaçlık, psikoloiik sorun, işitme bomkluğu. artikülasyon bozukluğu gibi çeşitli nedenlere bağlı olabilir. Konuşma sorunu olan bütün çocuklar ayrıntılı işitme kontrolünden geçirilmelidir.