Antijenik özelliklerine göre A, B ve C tiplerine ayrılırlar.

Epidemioloji

A tipi influenzaya bağlı kış salgınları her 2-3 yılda bir görülür. Salgınların virüsün anti­jenik özelliklerindeki ufak değişiklikler ile iliş­kili olduğu ileri sürülür. Salgın dışı dönemler­de hastalığa yakalananlar, salgınlarda hastalı­ğa tutulmamış kişilerdir. Her 10-20 yılda bir ise virüsün yüzey antijenininde büyük değişiklik­ler sonucu pandemiler görülür.

Patogenez

İnfluenza virusları damlacık infeksiyonu ile üst ve alt solunum yollarına girer. İnfeksiyo-nun ilerlemesinde lokal ve sistemik bağışıklığın rolü olabilir. Virüs solunum yolu epiteline yü-zeyel çıkıntıları ile yapışır ve burada çoğalma­ya başlar. Etrafa yayılarak epitelde nekroz ve deskuamasyona yol açar. Bu epitel harabiyeti sekonder bakteriyel infeksiyonlara zemin hazır­lar.

Klinik bulgular

İnfluenzanm kuluçka dönemi 1-3 gündür. Ani titreme, baş ağrısı, ateş, miyalji ve halsizlik belirgin bulgulardır. Öksürük olabilir. Daha sonra nezle başlar ve ateş 40°C yi bulur. Faren­jit ve konjunktivit gelişebilir.

Çoğu hastalar komplikasyonsuz iyileşir. Hastalığın 5. veya 7. günlerinde pnömoni komplikasyonu ortaya çıkabilir. Bu pnömonide etken S. pneumoniae ve S. aureus’dur. Klinik olarak ağır dispne, siyanoz ve kanlı balgam sap­tanır. İnfluenza komplikasyonları tablo 10.6.5 de özetlenmiştir.

Laboratuar bulguları

En iyi laboratuar yöntemi boğaz kültürün­den virüsün izolasyonudur. Boğaz sekresyonla-rma fluoresan antiinfluenza antikoru ilavesi ile ilk 24 saatte kesin tanı konulabilir. Kompleman fiksasyonu ve henıaglütinasyon-inhibisyon test­leri ile hastalığı geçirmiş kişilerde de retrospek-tif olarak tanı konulabilir.