Özellikle ABD’nin doğu ve güneydoğu eyaletlerinde görülür. Etkeni Rickettsia rickettsii’dir. Keneler vektördür. Kene ısırığı ile riketsiya konağın kapillerlerindeki endotel hücrelerine girer ve çoğalır. Oluşan antijenantikor kompleksi komplemanı bağlayarak lökositler üzerine etkili kemotaktik faktörü salgılar. Kompleman veya lökositlerdeki lizozomal enzimler erken aşırı duyarlık vaskülitine yol açar. Bu yaygın vasküler lezyon çeşitli klinik belirtilerin nedenidir.
5-7 gün süren kuluçka döneminden sonra titreme, ateş ve gripal semptomlar ortaya çıkar. Bunun dışında baş ağrısı, boğaz ağrısı, fotofobi, burun kanaması, miyalji, artralji ve gastrointestinal semptomlar da görülür. Bazen koma veya delirium gibi santral sinir sistemi semptomları da olabilir. Ateş, konjunktivit ve % 50 vakada splenomegali vardır. Nadiren siyanoz, hepato-megali ve sarılık gözlenir.
Bu ilk belirtilerden 4 gün sonra el ve ayak bileklerinin iç yüzlerinde ufak, kırmızı maküler döküntüler belirir ve bu döküntüler önce ekstremitelere, daha sonra gövdeye yayılır. Bu makûller el ve ayak tabanında da görülür, yüzde nadirdir. 2-3 gün içinde makûller büyür ve ağır vakalarda hemorajik lezyonlara dönüşür. Bazen miyokardit, pnömoni ve beyin infarktüsü gibi komplikasyonlar gelişir. Ölüm oranı yaklaşık % 20 dir.
Laboratuar bulguları olarak proteinüri, bi-lirubinüri ve hematüri gözlenebilir. Tanı, kültür ve kompleman bağlayıcı testler ile hastalığın ikinci haftasında proteus OX-19 ve OX-2’ye karşı aglütininlerin saptanması (Weil-Felix reaksiyonu) ile konulur.
Tedavide tetrasiklin veya kloramfenikol kullanılır. Risk grubunda olan kişilere aşı uygulanmalıdır.