Tedavi
İlâç tedavisi gerekmez. İstirahat öğütlenir. Aşırı yorgunluklardan kaçınılmalıdır.
KRONİK AKTİF (AGRESSİF) HEPATİT
İltihap karakterlerinin ilerleyici olması dikkati çeker: Portal alanlarda ileri derecede hücre enfiltrasyonu, parankimde kenar lamellerinin bozukluğu ile ve güve yeniği tipindeki nekrozlarla birlikte lobülün merkezine doğru agresyon (tecavüz) görülür. Fibrozis gitgide artış gösterir ve sonunda siroza dönüşür. Bunlarda karaciğer karsinomu da sık gelişir.
Klinik tablo: Tekrarlayan sarılık hecmeleri, halsizlik olur. Transaminazlar sürekli yüksek bulunur. Karaciğer fonksiyonları ileri derecede bozuktur. Kanda albumin azalması, koagülasyon bozuklukları saptanır. Gama globulinler artmıştır. Genç erkeklerde daha sık görülür.
Kronik aktif hepatitin birkaç türü vardır:
Hepatitis B sonucu oluşan kronik hepatitte HBsAg pozitif, anti-HBs negatiftir. HBeAg testi de pozitif çıkabilir. Hastalık bu bulgularla birkaç yıl sürebilir. Bu zaman içinde yapılan kontrollarda anti-HBs ve anti-HBe testlerinin pozitifleşmesi hastalığın düzelmeğe başladığını ifade eder. Bu sırada HBaAg ve HBeAg testleri negatifleşmeğe yüz tutar. Transaminazlar da düzelir. Delta etkeninin eklenmesi hastalığı alevlendirebilir.
İmmünolojik değişikliklerle birlikte olan kronik aktif hepatitte geniş tabanlı bir hipergamaglobulinemi (poliklonal gamopati) bulunması, kronik ilerleyici karaciğer hastalığı için karakteristiktir. Burada asıl artan globulin türü İgG dir.
Non-A-Non-B hepatiti sonucu oluşan kronik aktif hepatit, B virüsünden ileri gelen kronik aktif hepatitten daha sıktır, fakat siroz gelişmesi daha seyrektir. Bu tip kronik aktif hepatitte,bütün markerler negatiftir. Hastalık alevlenmelerle seyreder. Transaminazlar da buna bağlı olarak zaman zaman artar.
Otoimmun kronik aktif hepatit formunda çoğu zaman geçirilmiş bir akut hepatit anamnezi bulunmaz. Daha ziyade genç kadınlarda rastlanan bu tür kronik hepatitte artralji, deri belirtileri (eritemler), plörezi, artrit gibi kollagen hastalıklara özgü semptomlar bulunur. Bunlarda L.E. fenomeni % 15-20 vak’ada pozitif çıkar. Bu nedenle bu tip hepatite “Lupoid hepatit” adı verilmiştir. Deride örümcek ağzını andıran benler (spider nevus’lar), çatlaklar(striae), aşırı kıllanma (hirsutizm) ve amenore görülmesi nadir değildir. Hemolitik anemi ortaya çıkabilir. Hepatit markerleri negatiftir. Romatoid artrit testi pozitif çıkabilir.
Bazis terapisi: Kronik aktif hepatitli hastalar normal bir yaşam sürerler. Aşırı eforlardan kaçınırlar. Alkolden ve karaciğere toksik etkili ilâçlardan uzak dururlar. Enfeksiyonlardan sakınırlar. Genel hijyenik önlemleri ihmal etmezler. Ufak ameliyatları ertelerler. Kan naklinden, immunglobulin zerklerinden ve koagülasyon faktörleri konsentratlarından kaçınırlar. B-kompleks, A, D, E, K vitaminleri, çinko preparatları (Vi-Mineral, Supradyn, Theragran-M) alırlar.
Antiviral tedavi: B ve Non-A-Non-B hepatiti sonucu ortaya çıkan kronik aktif hepatitlerde kullanılır. Adenin arabinozid (ARA-A) ve Adenin arabinozid monofosfat (ARA-AMP) adlarıyla bilinen antiviral ilâçlar toksik etkileri nedeniyle 1 aydan uzun süre kullanılamazlar. Daha az toksik olduğu bildirilen ARA-AMP dozajı: İlk 5 gün içinde 10 mg/kg, sonraki 25 günde 5 mg/kg i.m. enjekte edilir. Bu ilâçlar yurdumuzda yoktur.
Alfa-İnterferon (İntron-A): Haftada 3 defa 3 milyon ünite s.c. verilir. 4 ay devam edilir. Özellikle Non-A-Non-B hepatitine bağlı kronik aktif hepatitte etkili olduğu bildirilmektedir.
Levamizol (Ketrax): Kronik aktif hepatitte kullanılmaktadır. 6 ay süre ile gün aşırı 160 mg (4 tablet) verilmektedir.
Kortikosteroidler: Otoimmun mekanizma ile oluşmuş kronik aktif hepatit formlarında (Lupoid hepatit) etkili olduğu kabul edilmektedir. Predzinolon (Codelton, Deltacortril)
Dozaj: Günde 4 defa ikişer tablet olmak üzere 40 mg ile başlanır. Transaminazlar düşmeye başlayınca doz ilkin günde 30 mg. a, bir hafta sonra 20 mg. a, bir haftalık medikasyondan sonra 10 mg. a düşürülür. 15 günlük idâme dozu 10 mg dır. Son haftada günlük doz 5 mg dır.
HB2Ag pozitif kronik aktif hepatitte ve Non-A-Non-B virusla oluşan kronik aktif hepatitte kortikosteroid tedavisi kontrendikedir, zira immunosüpresyona yol açar ve güve yeniği nekrozlarını artırır.
İmmunosüpressifler (İmuran): Kortikosteroidlerin etkisiz kaldığı kronik otoimmun hepatitlerde endikedir.
Dozaj: Günde 50 mg (1 tablet) verilir. Beraberinde 15 mg prednozilon (Codelton, Deltacortril) verilmesi uygun olur.