MELEKOTU KOKU

Angeİica syhesîris L. (Umbelliferae) türünün

İ – İhn Ai Bay t a- Tratte des simples 2: 28, Pans (İ9S7).

kurutulmuş kökleridir. Bu tür 1-2 m yükseklikte, pembemsi beyaz çiçekli, tüysüz ve çok yıllık bir bitkidir. Yaprakiar çok defa parçalı. Yaprakçıkların kenarları dişli. Meyva 5-6 mm uzunlukta ve kanatlıdır. Su kenarları ve sulak çayırlarda yetişir. Kuzey (Bursa, Bolu, Trabzon: Hamsiköy) (1) ve Güneydoğu (Hatay, Maraş) Anadolu dağlarında bulunmaktadır.

Dış görünüş: 5-6 cm kadar çapta, etrafı köklerle kaplı, esmer renkli parçalardır. Tadı buruk, kokusu hafif ve özeldir.

Bileşim: Tanen ve uçucu yağ taşımaktadır.

Etki ve kullanılış: Kabız, sinir sistemi kuvvetlendiricisi, yatıştırıcı (astına’da) etkilere sahiptir.

Kullanılış şekli: İnfusyon (% 5-10) günde 2-3 bardak içilir. Toz 0.5-10 gr, günde üç defa hap ha-iinde. To? in.f^yondan d ah?, etkilidir.

Bu bitkinin gövdelerinden Bursada (bitki Uludağ’m eteklerinde yetişir) özel bir reçel (Melekotu reçeli) yapılmaktadır. Hoş kokulu olması ile tanınır.

Diğer isimler” Avrvpada yetişmekte ve kökleri tedavide kullanılmakta olan A.ngelica archangeİİca L. tünme de TürVçede “Melaike otu” veya “Meîe-kotu” ?smi verilmektedir. İki türü birbirinden ayırmak içir, Fransîzcada olduğu gibi, Türkiyede yetişen A. syfvestris türüne “Yabani melekotu” demek daha uygırndur.