Romatizmal kapak lezyonu, hipertensiyon, kronik iskemik kalp hastalığı, kor pulmonale, hiper veya hipotiroidi ve benzeri gibi miyokart hastalığı yapacak herhangi bir nedene bağlanamayan kalp yetmezliği vak’aları karşısında “kardiomiyopati” olasılığı üzerinde durmalıdır. Nedeni belli olmayan karbudiomiyopatilere “Primer kardiomiyopatiler”, nedeni belli olanlara ise “Sekonder kardiomiyopatiler” denmektedir.
Kardiomiyopatilerde miyokardın kasılma gücü azalmıştır. Çabuk yorulma ve nefes darlığı vardır. Bazı formlarında kalp genişlemiştir. EKG de ritm ve ileti bozuklukları bulunur. Ekokardiografi tanı koydurucudur.                               

Primer kardiomiyopatileri 3 e ayırmaktayız: Konjestif (dilatatif), hipertrofik ve restriktif kardiomiyopatiler.
30-60 yaşlar arasındaki erkeklerde görülür. Genç erkeklerde belli bir neden olmadan kalpte ritmus bozuklukları gösteren bir kalp yetmezliği tablosu ortaya çıkarsa bu olasılık düşünülmelidir. Hastalık ilerleyici karakterdedir. Bunlarda sistolik kasılma yetersizdir. Sol ventrikül genişlemiştir. Uzun bir süre asemptomatik kalırsa da sonunda pompa yetmezliği başlar. 3. ve 4. kalp sesinin duyulması, staz akciğeri bulgularının ortaya çıkması bu tanıyı hatıra getirmelidir. Zamanla fonksiyonel bir mitral yetmezliğine ait sistolik sufl duyulmağa başlar. EKG de Q dalgaları görülmesi infarktüsü düşündürebilir. Ayrıca her türlü bloklara rastlanabilir. Kalp apeksi medioklaviküler çizgide geniş bir alanda palpe edilir; sol parasternal bölgede pülzasyonlar göze çarpar. Ortopne ve siyanoz gelişir. Terminal dönemde kardial kaşeksi meydana gelir. Röntgende sol kalp dilatasyonu dikkati çeker. Daha sonraları bütün kalp dilate bir görünüm alır. Aort veya mitral konfîgürasyonu bulunmaz. Ventriküller ileri derecede genişlemiştir ve ejeksiyon fraksiyonu azalmıştır. Enddiastolik ventrikül basıncı artmıştır. Ekokardiogramda kalp boşluklarının dilate olduğu, ventrikül duvarı hareketlerinin belli belirsiz hale geldiği ve ejeksiyon fraksiyonunun azaldığı saptanır. Koroner arterler tamamen normaldir.

Prognoz: Kötüdür. Semptomların ortaya çıkmasından sonra sürvi sadece 2 yıl kadardır. Kalp yetmezliğinin tedavi edilmesiyle sürvi 5 yıla kadar uzatılabilmektedir.

Tedavi

Yatak istirahati: En etkili tedavi sayılır. Aslında bu hastalığın kesin bir tedavisi yoktur.

Kalp yetmezliğinin tedavisi: Kalp glikozitleriyle ve diüretiklerle yapılır. Kalp yetmezliği tedavisi bölümüne bakınız.
Antikoagülan tedavi: Embolik fenomenlerin profilaksisi için yapılmalıdır. Heparin (Liquemine) ile başlanır ve varfarin ile (Coumadin) devam edilir.

Kalp transplantasyonu: Mümkün olduğu takdirde en iyi tedavi şeklidir.