Spor yapmak genel manada insan sağlığı açısından büyük yarara sahip olsa da aşırı spor yapmanın birçok zararı bulunmaktadır. Sporun ne gibi zararı olabilir diye düşünen kişilerden birisiyseniz fazla spor yapmanın zararları nelerdir konusunda sayfamızdan bilgi alabilirsiniz.

– Fazla spor yapmak ve spor yapmaya paralel olarak aşırı derecede kas yapmak kısırlığa sebep olmaktadır. Özellikle kas yapmak için dışarıdan protein tozu alan erkeklerde kısırlık görülme ihtimali bir hayli yüksektir.

– Vücudu çok fazla zorlayıp yoğun bir şekilde spor yapmak kişide kemik erimesine sebep olmaktadır. Aşırı derecede spor yapan birisiyseniz kalsiyum bakımından zengin olan yiyecekleri tüketmenizi tavsiye ederiz.

– Genç hanımlarda çok fazla spor yapmak adet düzensizliği yaşanmasına ve adet kesilmesine sebep olmaktadır. Aşrı spor yapan bayanların genç yaşlarda menopoza girdiği bilinmektedir.

– Yemek yeme periyodunda yıpranmalar ve buna paralel olarak balanssız yeme içme olayları görülebilir. Bu durumunda metabolik olayların bozulmasına ve ağlık sorunlarının başlamasına neden olur.

– Kişide çok fazla bitkinlik ortaya çıkar ve çok fazla yorgunlukla birlikte toplumsal çevreden kopmalar yaşanabilir. Sosyal çevreden kopmak sizi hem bedenen hem de ruhen çöküntüye sokabilir.

– Fazla spor icra eden insanlar kalp krizi ile beraber ani ölümler yaşayabilmektedir. Bu yüzden zaman zaman kalp kontrolü yaptırmanızda fayda var.

– Fazla spor yapmak kan şekerinde düşmeye ve kan şekerinin düşmesine paralel olarak travma yaşanmasına neden olabilir.

– Aşırı su kaybıyla beraber bayılmalar yaşanabilir. Spor esnasında aşırı derecede terleme yaşandığından dolayı bol miktarda su tüketilmesinde fayda var.

Fazla spor yapmanın zararları genel olarak bu şekildedir. Sizlerde bu konuda bildiklerinizi paylaşabilirsiniz.

Folik asit eksikliği diyetle alınan miktarın ye­tersizliği, emilim veya ütilizasyon bozukluğu veya artmış gereksinim sonucu oluşur. Gebelik, hemo-litik anemi, lösemi, Hodgkin hastalığı gibi du­rumlarda folik asit gereksinimi artar. Bazı ilaç­lar folik asit ütilizasyonunu bozabilir. Glütene duyarlı enteropati ve tropik sprue’da folik asit emilimi bozulur.

İnsan ve inek sütünde 50-60 p,g/l folat serbest olarak bulunur. Kolostrum daha az folik asit içer­mekle birlikte gereksinimi karşılar. Keçi sütünde çok azdır. Bu sütü kullananlarda megaloblastik anemi kolay gelişir. Sütü kaynatmakla folat mik­tarı % 50 oranında kaybolur. Folat pişmemiş her yiyecekte vardır, ancak pişirilme sırasında oksi­de olur. Taze sebze ve meyve yiyenlerde eksikli­ği görülmez. C vitamini az olan bir diyette, bu vitaminin indirgeyici rolü eksik olduğundan fo­lat miktarı da azdır.

Çoğu yiyeceklerde folat poliglutamat halin­dedir. Emilmesi için duodenum ve jejunumda koniügaz enzimi etkisiyle folik aside parçalan­ması gerekir. Bazı fasulyelerde ısı ile aktive olup konjügasyonu inhibe eden ve folat emilimini Ön­leyen maddeler vardır. Bazı antikonvülzif ilaçlar (difenilhidantoin) da folat glutamatm emilimini engelleyebilir. Doğumsal emilim bozukluğu da tarif edilmiştir.

Pteroylglutamik asidin vücutta kullanılması için tetrahidrofilik aside (THFA) dönüşmesi ge­reklidir. Bu reaksiyonlarda askorbik asit ve B_î2 rol oynar. Örneğin Lesch-Nyhan sendromunda doğumsal enzim eksikliği sonucu folik asidin kul­lanımı defektiftir. Preterm bebeklerde, hiperti-roidide, Cooley anemisinde, orak hücreli anemi­de folik asit gereksinimi artar.

B12 yetersizliğinde, hemodiyaliz yapılan hastalarda ve kronik kusmalarda vücuttan folat kaybı fazladır.

KLİNİK BULGULAR

Folik asit eksikliğinde, B_i2 eksikliğinde oldu­ğu gibi megaloblastik bir anemi gelişir. B_ızek­sikliğine kıyasla tartı kaybı, irritabilite ve ishal daha sıktır. Nörolojik belirti yoktur. Ağır eksik­likte trombositopenik purpura görülebilir.

TANI

Mikrobiyolojik yöntemle kanda folik asit dü­zeyi ölçülebilir. Serum folat düzeyi normalde 5 – 20 ng/ml dir. Folik asit eksikliğinde kan düzeyi düşüktür. Kemik iliği hiperplaziktir. Histidin yük­lemesi ile hem folik asit, hem de Bı₂ vitamini ek­sikliğinde idrarda formiminoglatamik asit sapta­nır. 1 mg folat verilmesi ile idrarda bu madde­nin kaybolması, folik asit eksikliği tanısını des­tekler.

TEDAVİ

Günde 2-5 mg folat verilmesi yeterlidir. 15 mg’a kadar çıkan günlük dozlar tehlike yarat­maz.

Pretermlerde 20-50 [igün, sütçocuklarma günde 5 Lg/kg folik asit verilmesi ile gereksinim karşılanır.

Klinik özellikleri:

• Kemik ağrısı: Genelde birikimin olduğu alana lokalizedir.
• Kırıklar: Trabeküler kemiğin direkt olarak veya osteoklast stimulasyonuyla erozyonu (osteolitik metastazlar)-> kemikte zayıflama —> patolojik kırık­lara artmış eğilim.

Komplikasyonları:

• Lökoeritroblastik anemi: Kemik iliğinin yaygın replasmanı sonucu.
• Hiperkalsemi semptomları: Osteolitik sürece bağlı olarak kemikten kalsiyum salınımı sonucu.
• Sinir ve medulla spinalise bası: Özellikle vertebral metastazlarda.

Çengelli kurtların Ancylostoma duodenale, Necator americanus, Ancylostoma ceylonicum türleri insanı infekte eder. İnfeksiyon ılıman, subtropikal ve tropikal bölgelerde endemiktir. Türkiye’de Karadeniz bölgesinde rastlanmakta­dır.

Çengelli kurt larvaları bulunan çamurlu toprakta çıplak ayakla dolaşanlarda larvalar de­riye penetre olarak infeksiyona neden olur. İn­feksiyon kontamine suların içilmesi ile de buİaşır. Larvalar venöz dolaşıma geçerek akciğer­lere taşınır. Alveolerde olgunlaşan larvalar bronş ve trakeaya geçerek tekrar yutulur ve ince barsağm üst kısımlarına yerleşirler. Larva­lar 2-4 haftalık bir gelişme evresinden sonra je-junum mukozasına yapışarak kan emmeğe baş­larlar. 6-9 haftada cinsel olgunluğa erişirler ve dışkı ile yumurtalar atılmaya başlar. Erişkin çengelli kurdun yaşam süresi 1-3 yıldır. A.duo-denale dişilerinin 30.000 yumurta/gün, N.ameri-canus’un 9000 yumurta/gün üreme kapasiteleri vardır. Yumurtalar oval ince bir zarla kaplıdır.

Dört embriyonik segment içerir, 1-2 gün içinde uygun koşullarda yumurta çatlayarak l. evre larva açığa çıkar. 1-2 haftada da penetrasyon yeteneği kazanarak infektif larvaya dönüşür.

Endemik bölgelerde öncelikle çocuklar risk­tedir. Başta çengelli kurtların sayısı ve kona­ğın beslenme biçimi olmak üzere birçok faktör morbiditeyi etkiler.

Çengelli kurtlara bağlı patolojik lezyonlar akciğer migrasyonu sürecinde veya kurtların erişkin evresinde ince barsakta oluşabilir.

Klinik bulgular; İnfeksiyon genellikle asemptomatiktir. Hastalık belirtileri gösteren­lerde semptomlar kancalı kurdun konaktaki göç evrelerine bağlıdır.

Larvanın deriye penetrasyonu: İlk penetrasyonda lokal papüloveziküler dermatit ve kaşın­tı olur. Sonraki deri penetrasyonları generalize ödeme neden olabilir.

Larvanın kan akciğer migrasyonu .- Periferik eozinofili ile birlikte pnömoni belirtileri olu­şabilir. Balgamda larva bulunabilir.

Barsağa yerleşme: Kanla beslenen erişkin formlarının ince barsak mukozasına yapışmala­rı sonucu intestinal evre semptomları gelişir. Az sayıda parazit ile oluşan hastalıkta belirtiler çok belirgin değildir. Karm ağrısı, iştahsızlık, hazımsızlık, dolgunluk ve ishal gibi şikayetler olabilir. Dışkıda yumurtaların gösterilmesi ile infeksiyon kanıtlanabilir. Barsakta çok miktar­da parazit varlığında önemli miktarlarda kan kaybı oluşur. İnfeksiyonun ağırlığına, süresine, ve konağın demir beslenmesi durumuna göre de­ğişik derecede anemi, hipoalbüminemi ve ödem gelişir. Kadınlarda ve çocuklarda 1 mi dışkıda yumurta sayısı 2000, erkeklerde 5000 ise belir­gin anemi gelişir. Hemoglobin düzeyi 5 g/dl’nin altına inerse kalp yetersizliği ve ani Ölüm ola­bilir. Aşırı kan kaybı hipoalbüminemiye ve öde­me yol açar.

Tanı: Tanı dışkıda kan ve yumurtaların gösterilmesi ile konulur. Kato kalın yayma yön­temi ile yumurta sayısının belirlenmesi ile in­feksiyonun yoğunluğu saptanabilir. Çengelli kurt hastalığında demir eksikliği anemisi tanı­ya yardımcı önemli bir bulgudur.

Tedavi: Tedavi infeksiyonun yoğunluğu ve aneminin ağırlığı değerlendirilerek düzenlenir. Ağır anemili  (Hb5 g/âl) çocuklarda önce demir tedavisi yapılır. Kalp yetersizliği ile birlik­te ağır anemi varsa diüretik verildikten sonra çöktürülmüş eritrosit transfüzyonu yavaş ola­rak yapılır.

Korunma.:Dışkıların hijyenik koşullara uy­gun yok edilmesi ve ayakkabı giyilmesi ile bu­laşma önlenebilir. Endemik bölgelerde kitle ke-moterapisi ile infeksiyon yok edilebilir.