Morton nöromu olan kişiler genellikle duydukları ağrıyı, sürekli olarak çakıl, mermer ya da tırnak üzerinde yürümenin neden olduğu rahatsızlığa benzetirler.
Geniş ayakkabılar, nöroma üzerindeki baskıyı hafifleten tamponlar ve ağrılı alana yapılan kortikosteroid bir iğne rahatlama sağlayabilir. Bu tedaviler işe yaramazsa, çıkıntının cerrahi bir yolla alınması gerekebilir. Ameliyat genellikle başarılı , olmasına rağmen, sinir dokusu yeniden gelişip başka bir nöroma oluşumuna neden olabilir.
İskeletiniz, mevcut kemiklerin sürekli olarak yıkılıp yenisiyle yer değiştirdiği mikroskopik 6ir aktivitenin yer aldığı bir arı kovanıdır. Rezorpsiyon olarak adlandırılan kemik yıkım süreci, osteoklast olarak adlandırılan ve kalsiyum ile diğer minerallerini kana bırakarak kemiği kemiren hücreler tarafından gerçekleştirilir. Osteoblast olarak adlandırılan hücrelerden oluşan bir diğer hücre grubu, kemiksi matrisi (hücrelerarası maddeyi) güçlü lifsi bir gözenek oluşturmak için kemik boşluklarına kolajen ve diğer proteinleri bırakırlar. Sonunda osteoblastlar yarattıkları matrise (hücrelerarası maddeye) karışırlar.
Kandaki kalsiyum, fosfor ve diğer mineraller kemik oluşum işlemini tamamlamak için matrise (hücrelerarası maddeye) boşaltılır. Çocuklukta yeni kemik oluşumu kemik yıkımından daha hızlıdır. Bu, kemiklerin uzamasını, ağırlaşmasını sağlar ve yoğunluğu artar. 20’li yaşlarınızın ortalarına geldiğinizde, bu iki süreç yaklaşık olarak aynı hızda seyreder. 30’lu yaşlarınızın ortalarından başlayarak da kemik kaybı, yeni kemik yapımından daha hızlı gerçekleşir.
Kalsiyum ve D vitamini de kemik kaybını azaltabilir fakat bunlar estrojenden daha az etkilidir. Bifosfonatlar olarak adlandırılan ve etidronat, alendronat ve pamidronatı da kapsayan başka bir gaip ilaç, yerleşik osteoporozu bulunan kadınlara reçete edilir. Bu ilaçlar kemik yoğunluğunu arttırabilir. (İğne ya da sprey şeklinde alınabilen) kalsitonin de kemik kaybı oranını düşürür. Estrojen, raloksifen (bir selektif (seçici) estrojen reseptör modülatörü), alendronat ve kalsitonin kırıklan azalttığı da bulunmuştur.
Ailevi bir özellik gösteriyor gibi görünmesine rağmen, Paget hastalığının nedeni bilinmemektedir. Yaşlılar arasında hafif formu yaygındır. Paget hastalığı, 40 yaş üzerindeki kişilerin %3’ünü etkiler ve risk yaşla birlikte yükselir. Ancak, Paget hastalarının sadece %10’u kadarı küçük kırıklar ya da kemiklerin kalınlaşan bölgelerinin sinirleri sıkıştırmasından kaynaklanan kunt sızı yapan bir ağrıyı da içeren semptomları yaşarlar. Bazı kişilerde, genişlemiş (büyümüş) kafatası ya da uyluk veya baldır kemiğinin eğrilmesi (kavis yapması) gibi görülebilir bir deformite (şekil bozukluğu) oluşur.
Nadir vakalarda, kafatasının kalınlaşan bölgeleri sinirleri etkileyebilir ve sağırlığa, yüzde uyuşukluğa ya da körlüğe neden olabilir. Ağrınız varsa, aspirin ya da ibuprofen gibi steroid yapıda olmayan antienflamatuar (iltihap önleyici) ilaçlar genellikle etkilidir. Kafatasını ya da omurgayı etkileyen daha ileri vakalar için doktorunuz kalsitonin, bifosfonatlar ya da plikamisini de kapsayan birkaç ilaçtan birini reçete edebilir. Bu ilaçlar, kemiği tahrip eden hücreler olan osteoklastların etkinliğini kısıtlayarak çalışırlar.
Paget Hastalığında Kemik Değişimleri
Sağlıklı kemik, sünger gibi görünen ve trabekül olarak adlandırılan ince demet ağlarından oluşur. Kemik (ekteki küçük resimlerdeki beyaz alan), osteoklast olarak adlandırılan ve kemiği parçalayan büyük hücreler ile yeni kemik yapan osteoblastlar tarafından sürekli olarak yeniden şekillendirilir. Paget hastalığında, osteoklastların kemik alanlarını normalden daha hızlı bir şekilde tahrip ettiği düşünülür. Bu kaybı karşılamak için osteoblastlar, daha güçsüz olan ve normal kemikten daha fazla kan damarı içeren düzensiz yapıda yeni kemik üretir.
Bunun dışında, RICE yönteminin (dinlenme, buz koyma, basınç uygulama ve yukarı kaldırmadan oluşan bir tedavi yöntemi) kullanıldığı 2 gün içinde yaralanma iyileşme göstermezse, doktorunuzu görünüz. El kemikleri kırıklarında bir alçı ya da atel gerekebilir. Parmak kemikleri kırıklarında genellikle tüm yapılması gereken kınlan parmağın sağlam bir parmağa bantlanmasıdır (“dinamik atelleme” olarak adlandırılır). Bazen ameliyata gerek duyulur. İncinen bölgenin işlevini tekrar kazanması için doktorunuz tavsiye eder etmez egzersizlere başlamanız gerekir.
Bazı eklem enfeksiyonlarının, Lyme hastalığı gibi , vücuttaki bir enfeksiyonun bir parçası olarak oluşmasına rağmen, bazen sadece eklemler enfekte olur.Üşüme nöbetleri, ateş, kırıklık ve/ veya bulantının yanı sıra bir ekleminizde (genellikle omuz, dizkapağı, kalça, ayak bileği, el bileği ya da parmakta) eklemin çevresinde bir ılıklık hissinin, şişmenin ve kırmızılığın eşlik ettiği bir ağrı ve sertlik yaşarsanız, doktorunuzu görünüz.
Doktorunuz laboratuarda analiz edilmesi için iltihaplanmış bir eklemden biraz sıvı alabilir ve aynı zamanda kanda enfeksiyon olup olmadığına bakmak için testler de yapabilir. Antibiyotikler genellikle bakteriyel enfeksiyonları geçirirler.
Çoğu virüs henüz ilaçlarla öldürülemediği ve viral enfeksiyonlar genellikle kendi kendilerine geçtikleri için antiviral ilaçlar nadiren kullanılır.Çoğu vakada, erken teşhisle, enfeksiyöz artrit kolayca ve başarılı bir şekilde tedavi edilir. Doktorunuz eklemlerinizin yeniden hareketlilik ve güç kazanması için fizik tedavisi önerebilir.
Tedavi edilmeyen enfeksiyöz artrit; kemiği, eklemi ve çevresindeki kıkırdağı kalıcı olarak tahrip edebilir. Şiddetli vakalarda, eklemin onarılması için cerrahiye ihtiyacınız olabilir.