Daha büyük çocuklarda ısı kolttık altı veya kasıktan, daha doğru olarak dil altından almır. Elektronik termometrelerden (deriye dokundunılduğunda vücut ısısını çok kısa sürede doğru olarak ölçen aletler) yararlanılabilir.
Rektal ısı, normal koşullarda 36.4°C ile 37.6CC arasmda değişir. Dil altından ölçmede değerler rektal ısıya kıyasla 0.5°C kadar daha düşüktür. Aksiller veya inguinal bölgelerden elde edilen değerler ise rektal ısıya kıyasla 1°C, dil altı ısısına göre 0.5 °C kadar daha düşüktür. Ateş (febris) aksiller ısısının 37°C veya rektal ısısının 37.6°C üzerinde olmasıdır.
Dil altından ölçülen ısı 37.4°C – 38CC arasında ise subfebril ateş, 38°C – 38.4°C arasında ise hafif ateş, 38.5°C – 39.0°C arasında ise orta derecede ateş, 39°C – 40°C arasında yüksek ateş, 41°C ve üzerinde ise hipertermiden söz edilir.
1-2 haftadan uzun süre devam eden ve özellikle ateş dışında belirgin klinik belirtilerin bulunmadığı durumlarda ateş günde birkaç kez ölçülerek gidişinin (sürekli ateş, bacaklı ateş, in-termittent ateş, vb) saptanması, gerekiyorsa hastanın çeşitli infeksiyonlar, kollagen ve malign hastalıklar yönlerinden incelenmesi gerekir.
Subfebril ateş bazen aldatıcı olur. Bu durumda ölçümler günde birkaç kez ve uygun koşullarda (oda ısısı, çocuğun sakin olması, aşırı giysili olmaması) yapılmalı ve ateşin varlığı ka-nıtlanmalıdır. Böyle vakalarda çoğu kez, vücut ısısının normal sınırlar içinde olduğu saptanır.
Ateş çoğu zaman ürperme ve titreme ile başlar. Bu durum, bakteriyel ürünlerin hipotala-mustaki ısı merkezine ani etkisi ile santral ateşin yükselmesine karşın, başlangıçta vücudun dış kısımlarının bu duruma uyamaması şeklinde açıklanır. Böylece hasta üşüme hisseder.
Bazı hastalıklarda ise ateş yavaş yavaş yükselir. Örneğin tifoda ateş her gün bir öncekinden daha fazla yükselerek, bir hafta içinde en yüksek düzeye ulaşır