Meyva uçucu yağ, tanen, şekerler ve organik asitler (sitrik ve malik) taşımaktadır.

1 – Erlaçin, S. ve Ercİyas, E.: Myrtus communis L. (Mersin bitkisi) yapraklarının tanen yönünden incelenmesi – Doğa Bilim Derg. 2(1): 75 (1978).

XV – TÜRKİYE’DE KULLANILAN TIBBİ BİTKİLER H 295

MEŞE KABUĞU (Cortex Querci):

Q. robur L. (Sdpiı meşe) ve diğer meşe türlerinin (1, 2) genç dallarından alınıp kurutulmuş kabuklardır.

Meşe kabuğu 1-3 mm kalınlıkta, oluk veya boru biçiminde, dış yüzü gri, iç yüzü esmer tarçın renkli, kokusuz, acımsı ve buruk lezzetli parçalardır.

Gallik tanen (% 10-20), gallik asit, renk maddeleri, acı maddeler vs. taşımakladır.

Kabız, kuvvetlendirici ve antiseptik etkilere sahiptir.

Dahılen kabız olaruk 0.5 gr, günde birkaç defa hap halinde veya iııfusyon (% 3-6) şeklinde kullanılır. Haricen, boğaz hastalıklarında, infusyon ile gargara yapılır. Bazı maddeler (alkaloitler, bakır ve kurşun tuzları) ile zehirlenmelerde, hastaya meşe kabuğu veya mazı ile hazırlanmış infusyonlann içirilmesi çok faydalıdır. Bu droglardaki tanen, zehirli madde ile birleşerek onun kana geçmesini Önler.

Aynı maksatlar için kabukları kullanılan diğer türler;

Q coccifera L. (Kermes meşesi, Kırmız meşesi): 10 m kadar yükselebilen, kışın yapraklarını dökmeyen, bir çalı veya bodur ağaçtır. Yapraklar sert, 4 cm’ye kadar uzunlukta, kenarı dişli, dişlerin uçları batıcı, her iki yüzde de tüysüz. Batı ve Güney Ana-doluda yaygın olan bir türdür. . 

Q. ilex L. (Pırnal meşesi): 10-15 m yükseklikte, kışın yapraklarını dökmeyen bir ağaççıktır. Yapraklar sert, 4 cm’ye kadar uzunlukta, dişli kenarlı, dişlerin uçları batıcı, yaprağın üst yüzü çıplak, alt yüzü ise sık tüylüdür. Batı ve Kuzey Anadoluda bulunan bir türdür.

Odtmü hafiCve işlemesi kolay olduğundan eskiden şarap ftrçısı ve kasnak yapımında kullanılırdı. Bugün bilhassa mobilya yapımında kullanıimakta

Dal kabukları, dekoksiyon halinde (% 5), kabız oiarak kullanılmaktadır.