C. cardunculus L. (Diken enginarı, Yabani enginar; Yaprak loblannın kuvvetli dikenler taşıması üo yukarıdaki türden ayrılır.

Yapraklan enginar yaprağı gibi kullanılmaktadır. Kabuğu soyulduktan sonra gövdesi sebze olarakyenilir.

ERIKMEYVASI

” (La. Fructus Pruni domesticae, Al. Pflaume, Fr. Prune,’în,.Plum)

Prunus domestica L. (Rosaceae) türünün taze veya kurutulmuş olgun meyvalarıdır. Bu tür 10 m kadar yükselebilen, dikensiz veya seyrek dikenli ve beyaz çiçekli bir bitkidir. Meyva küremsi veya yumurta biçiminde yeşil, sarımsı, kırmızı veya mor renklidir. Birçok kültür formu memleketimizde yetiştirilmektedir (1).

Bileşim: Meyvalar şeker, organik asitler, sellüloz;pektin vs. taşımaktadır.

Etki ve kullanılış: Dahilen besleyici ve hafif müshil olarak kullanılmaktadır.

Erik ve ,buna benzer meyvalar (kayısı, zerdali, şeftali gibi) memleketimizde hoşaf olarak geniş bir şekilde kuUanümaktadır. Bu tip meyvalar ile hoşaf hazırlarken kalayı bozulmuş bakır tencereler kullanılmamalıdır. Meyvalarda bulunan organik asitler (mallik asit, sitrik asit, tartarik asit gibi) kaynatma sırasında bakır ile birleşerek çok zehirli bileşikler meydana getirmektedir. Bu nedenle, kalayı bozulmuş tencerelerde hazırlanan hoşafların yenilmesi sonucu meydana gelen zehirlenmelere memleketimizde sık rastlanmaktadır (2).

Anadoluda 5 kadar Prunus türü bulunmaktadır. Bunların meyvalan yöresel olarak meyva olarak yenir. Bazılarının çekirdeklerinden teşbih yapılmaktadır.

P. spinosa L. (Çakal eriği): Dikenli, genç dalları

1  – Zhukovsky, P.: Türkıyenin zirai bünyesi 779, İstanbul (1952).

tüylü, yapraklan saplı ve beyaz çiçekli bir ağaççıktır. Meyva 10-15 mm çapında küremsi şekilli ve siyahımtırak mor renklidir. Kuzey, Batı ve Güney Anadoluda bulunur. Çalılıklar ve orman açıklıklarında yetişir. Türkiyede subsp. dasyphylla (Schur) Dornin alttürü vardır.

ERİK ZAMKI: Bakınız Kiraz zamkı.